Volgen van eigen raad.

Onder je maat te gaan zitten,jezelf naar beneden halen, om te ervaren dat wat het kan dienen om geheel zelfstandig mijn eigen raad op te volgen, die ik aan mijzelf kan geven,door te stellen in wat er nog kan komen.Wat zich laat zien dat in al het ontkiemen in het veld waarin sta, het geduld op kan brengen om te kunnen wachten in alles wat een verzachting nodig heeft.Het vergelijken met een ander,juist een dubbele boodschap heeft,dat in het erkennen wat ik weet,als een eigenschap die ik kan hebben, in het genoegen die het heeft, soms ineens weg kan vallen, door mij te vergelijken met de ander.Vaak ook heb gedacht in de flow van mijn schrijven dat ik niets anders kan, dan alleen te kijken wat ik zelf wil.
Geen vergelijking meer hoeft te hebben,geen enkele theorie ook vast zou kunnen stellen,dat in de voortgang die het heeft,alleen kan merken dat er geen verleden of een toekomst is.Geen uitgebreid ontvangen kan ontstaan,dan alleen te schrijven zoals het nu is.Geen vleugels meer kan spreiden over de woorden die ik zet,maar een kunnen volgen dat in mijn reeks van schrijven een diepere laag kan liggen en ik in dit moment naar voren schuif.Dat het falende gevoel een andere vorm zou kunnen krijgen. Niet mijn best nog hoeft te doen om mij een beter mens te voelen, maar te erkennen, dat wat mij dwars kan zitten, daar eens over schrijf. .Mijn zorgvuldigheid netjes naast mij neer zou kunnen leggen en alles weer een nieuw plekje krijgt.Dan ineens zo verdeeld kan voelen en mij afvraag in wat het scheeld, om te blijven proeven, dat wat ik deel naar mijzelf, blijf vertellen, dat het goed is om te doen,om het verschil te kunnen maken, dat in elk moment wanneer ik schrijf,mijzelf weer weet terug te vinden in de zachtheid die ik ken. Waarin alles wat overtollig bleek te zijn, de liefde weer kan voelen waarom ik schrijf en mijn eigen raad weet op te volgen,omdat ik mijzelf met niemand meer vergelijk.
Anna.💚.