januari 29, 2025

Soms.

In ieder afscheid wat het zou kunnen hebben, in feite een mooie opening blijkt, om door te pakken en nu ook begrijp, dat wanneer ik mij stil zou houden en in een hoekje kruip,mijzelf zou verstoppen ,mijzelf tekort zou doen.Maar als ik schrijf van alles naar voren weet te komen soms de aandacht vraagt,soms in een moment van delen ineens als een bezetenen mijn blad weer vol kan schrijven en kan zien en ervaren als ik het hardop aan mijzelf voorlees, dan in een mooie flow terrecht kan komen.Ineens wat duiven hoor koeren,en naar buiten kijk, met een verwondering die ik kan hebben hoe mijn dag begint.Hoe mijn kwaliteit van delen niets anders is om in dit moment te willen zijn.De routine die het krijgt, vanuit iedere handeling die ik zet, alleen kan komen wanneer ik besluit ,om mijn aandacht te geven wat er zich ontluikt.Soms is het een vraag die ik kan hebben,soms het inzicht wat het geeft,soms de verwondering van mijn vertellen,soms de klank die het krijgt en soms mijn tranen laat lopen omdat het mijn aandacht heeft gekregen.Soms de vergeten trauma's die alsnog hun plek op kunnen eisen,maar dan ineens iets zachters krijgt zodat ik het kan omarmen.Kan accepteren dat wat mij drijft, daar zoveel van kan leren en zoveel ruimte krijgt.Soms teveel kan worden en soms weer te weinig.Soms zo verfijnd dat het een bedreiging zou kunnen worden,dat wat ik kan ervaren terwijl ik schrijf,mij geheeld kan voelen en mijn kracht kan proeven in het zachter durven zijn.
Soms ik mij alleen kan voelen,soms ook zo blij, dat de invloed  van een ander ik daar geen last meer van heb.Soms geen enkele reden zou kunnen zijn om te willen schrijven,om te laten zien wat er kan gebeuren wanneer ik naar mijzelf schrijf.Wanneer mijn aandacht zo belangrijk blijkt te zijn,zo volkomen ontspannen, dat in elke rust die het krijgt, soms het gevoel kan hebben,dat wanneer mijn blad is vol geschreven,soms heel even mij zo goed kan voelen,zo voldaan en met een nieuwe energie mijn dag weet in te stappen, om te zien wat er kan gebeuren, waarin al mijn twijfels zijn weggenomen, en het soms niet meer bestaat.
Anna.💚.

Geen opmerkingen:

Resoneren

Het enkeltje wat ik had genomen in de reis die ik maak,in al mijn overkomen en nergens meer van achterover sla.Waarin de zachte bries laat w...