Jezelf zijn.

Als ik spreek over het ervaren van mijzelf,hoe ik kan kijken om  werkelijk te kunnen lezen wat ik naar mijzelf schrijf . Nu zou kunnen delen via mijn ervaren, wat ik in het lezen van de ander kan laten zien.Wat het mij heeft gebracht in al mijn delen,op een simpele manier voort is gaan vloeien, zoals mijn taal dat wil,met de ervaringen die ik kan hebben. Op mijn eigen manier zou kunnen delen,zou kunnen voelen in wat het geeft in mijn zachte handeling van leiden en dat ook deel.Iets terug zou kan geven wat ik heb geleend,waarin mijn kwaliteit van delen zich nu om heeft gedraaid naar het heden en ik daar wakker van heb gelegen,waarin de helderheid van delen zich naar buiten keert.Zich laat zien hoe mijn extase terwijl ik schrijf, de aandacht vraagt  om verder te kunnen kijken,verder dan ik dacht te zijn,verder te gaan ontdekken wat deze extase kan betekenen in het vertellen hoe het kan zijn. Om mij iedere keer zo te mogen voelen,zo helder door ieder glas kan kijken,zo eenvoudig het zou kunnen zijn als ik mijn gave die ik heb, te mogen gebruiken op mijn eigen manier.
En steeds meer ben gaan begrijpen dat wat ik heb ondervonden de mooie ruimte heb durven nemen,het plezier wat ik voelde,het verwerken van oude trauma's,in een leegstand kwam te staan,geen hopeloosheid meer te hoeven voelen,maar te schrijven netzolang ,tot een deur word geopend om mijzelf te gaan lezen,te laten zien hoe ik dat heb gedaan.Maar er nu een andere tijd is gekomen, dat mijn delen wat ik heb gedaan een juiste vorm heeft gekregen in al mijn ontstaan,en terug ben gekomen op eigen terrein,waar ik kan spreken als een Sjamaan, die alleen kan duiden waarin de stilte heel belangrijk blijkt te zijn, om te gaan voelen en te ervaren wat het verteld, om ieder op weg te kunnen helpen,geen enkele dwang bepaald,dan stil te kunnen zitten in wat er gebeurd.Het willen ervaren het belangijkste blijft,dat in het lezen terwijl ik schrijf, op deze manier iets door zou kunnen geven in het begrijpen van jezelf.
De extase die ik voel, komt door mijn duidelijker kunnen wezen naar mijzelf,door gewoon te doen wat er nu naar voren komt.Door te laten zien dat een mogeljkheid van schrijven mij zo heeft laten zien dat ik eindelijk de reden ben gaan begrijpen,waarom ik zoveel heb geschreven.Ik mag hiermee wat doen, en hoef niet meer te zoeken naar de bodem van beleven, maar te geven wat een ander nodig mocht hebben, in het beschrijvend lezen wat ik nu aan iedereen vertel.Het voelt als een nieuw ervaren van een zuiver kunnen zijn,waarin geen enkel einde dit zou kunnen benaderen om werkelijk mijzelf te kunnen zijn.Waarin de gave die ik heb naar voren blijft komen, naar mij wijst in al mijn delen dat de prijs die andere vragen aan mij niet is besteed. Omdat ik mij toevallig zo heb ontwikkeld in wat ik kan ervaren,waarin ik mijn jeugdtrauma's heb omgebogen in wat het kan zijn, om te kunnen blijven ervaren in alles wat ik beschrijf en nu zou kunnen gebruiken naar de ander.
Ook al zou er niets van komen en niemand reageerd,dan nog zal ik blijven bij wat ik heb ontdekt in mijn schrijvend beleven.Misschien wel het belangrijkste om te zeggen dat mijn ervaren die ik heb ,zal blijven koesteren naar mijzelf,zal blijven omarmen in elk moment.Dat in alles wat wordt beschreven niets heeft bepaald ,om te zien, dat het mijn eigen logica is geworden ,mijn eigen terrein waarin ik iedereen uit kan nodigen om zichzelf te willen zijn.
Anna.💗.