De vorm.

In de verzadiging die het zou kunnen hebben,  door een gevoel te kunnen delen  op iets wat misschien op wachten lijkt.Waarin de kou mij binnenhoud,waar ik niet kan weten wat er morgen komt, in wat zich nu kan ontvouwen.Daar waar mijn armen lichter worden ,mijn hoofd naar voren buig , dan in de ontmoeting naar mijzelf, mij kan verwonderen, hoe de wind stil is gaan liggen, de zon verborgen blijft.De kou haar milde winter blijft ontvouwen,waarin iedere ochtend alle witte takken, door de bevriezing een mooie vorm ook krijgt en aangeeft dat geen enkele vorm hetzelfde blijft,zodat de juiste verandering kan blijven vertellen wat mij bezighoudt.In het gegeven wat ik zeg is op te delen in zoveel stuken.Want het beste wat ik kan, is om te ervaren in mijn sprekend schrijven en mij verder trekt naar open ruimtes,daar waar ik kan zijn,wanneer ik mijn zachte kant ook toe kan laten en ik dan heel anders schrijf.
Dan kom ik bij de kern die een vorm wil laten zien, dat de mildheid van schrijven iets anders kan laten ontluiken.Mij beweeg zoals  vlinders zich laten zien.Waar mijn zachtheid neer kan dalen in wat ik aan mijzelf dan geef.Het voelt als  een zijdezachte vorm, die ik in mijn handen hou,die de bewegingen kunnen maken naar mijn hart. In het sprekend vertalen,dat wat ik onderhoud, zomaar weg zou kunnen geven aan een vreemde die dit leest. Ondertussen ik wel weet dat het doel wat ik had, nu is veranderd in één enkel gebaar, om te willen vertellen hoe een verfijnig in een mooie vorm neer zou kunnen zetten.De juiste vorm te kunnen geven,zodat iedereen begrijpt, dat wat er kan ontstaan in een mooi moment van schrijven.  Mijn  energie kan worden ontvangen, zoals  in het geven kan laten zien.Geen terugweg is te vinden, geen onverlaat gedoe ,maar te laten ervaren wanneer ik het terug lees, het altijd iets met mij kan doen.
De vorm die ik neer kan zetten, vraagt in feite niets,dan alleen te laten ontluiken in alles wat bevroren is geweest.Te laten ontdooien zodat de vorm die ik breng, voor mijzelf is te begrijpen.waarin de waarde die ik lees mij nog verder zal brengen, dan in al wat is geweest.Misschien wel in geen enkele vorm is uit te leggen,maar te voelen hoe het is,dat in al hetgeen wat vreemder klinkt, de juistheid van mijn delen geen enkel vorm kan laten zien. Dan alleen wat ik kan ervaren.Met de juiste blik  uit de vorm kan halen en laat ontstaan zoals het komt.Geen enkel vorm mij weet te vertellen van de liefde die ik voel,in het blijven stromen, dat welke vorm ik ook kies,het altijd uit mijn hart is gekomen. Vanuit de kern waaruit ik leef,waar de vorm het zetje is geweest om te kunnen duiden, dat in al mijn handelingen die zijn ontstaan,door mijn werkelijke aard in een zachte bries, nu kan laten zien dat ik mijn hart er voor open heb gesteld. Om te blijven vertellen,dat welke vorm ik ook neem, het altijd vanuit mijn hart is beschreven,is gevormd door al mijn schrijven,in wat ik deel en laat zien dat alle vormen welkom zijn.
Anna.💗.