Terug-blik.

Heel voorzichtig en wat stil overdenk ik mijn afgelopen jaar,waar ik terug kan lezen  wat er is gebeurd. Het terug kan lezen wat ik in een ervaren heb gezet, het geen invloed meer kan hebben,geen terugkeer is het waard, om mij uit het moment te laten trekken waar ik nu in sta
Maar het terugkijken het mij ook diend en bij sommige stukken die ik heb bewaard, zo mooi aansloot in de ontdekkingen die ik heb gedaan.In de mateloosheid van schrijven ook iets heb volbracht.Daarin mijn rust heb kunnen vinden en kunnen loslaten wat niet meer past, door wat gaten en wat sluizen verder is gegaan.Iedere boom die ik heb beschreven,iedere aandacht die ik had, mij vaak in een verwondering heeft kunnen zetten en mij verder heeft gebracht naar de intensie die ik heb. In elk moment van schrijven.Van delen naar mijzelf,van leren dat wanneer ik schrijf zomaar een thema naar voren kan komen.Zomaar omdat ik nu weet dat in alles wat is beschreven is ontstaan. Zoals in dit moment en elk moment de tijd ook brengt dat mijn afgelopen jaar een mooie verandering heeft ondergaan.Zo breed in alle zegeningen die ik heb geteld,alle lagen heb gezien en ben gestruikeld in het durven zien dat wat ik heb geschreven, zoveel heeft gediend, zoveel heeft bewezen naar mijzelf.Mijn eigen vorm heb neergezet,geproeft en gelezen,gemazzeld zoals ik het voel,zo volkomen genezen van alles wat ik ooit heb gedaan.Uiteindelijk bijmijzelf ben gebleven in het schrijven van het ontstaan. In het durven ervaren vanuit de kern die ik heb en kan begroeten en mij veel sterker heeft gemaakt.Geen overheersende gedachte waarin ik heb gemerkt, dat in feite het denken niet bestaat ,maar altijd vanuit een handeling heb geschreven. In het laten ontstaan om verder te reiken dan een waardige blik geen toekomst kan hebben,maar te zijn in dit moment.Te omhelzen mijn afgelopen jaar,daar waar ik mijzelf heb bewezen, hoe het kan zijn om opmijzelf te kunnen vertrouwen en door te gaan waar ik goed in ben.Mijzelf te kunnen bedanken op een mooie manier,ook mijn dagen vulde met veel plezier,en in mijn zingen kan horen hoe de energie die mij ving,mij zover heeft gekregen om te ervaren in wie ik ben en kan zijn in al mijn handelingen  die ik op papier heb gezet.Het is een geven in wat ik nodig heb om te voelen, mijn eigen liefde ❤ die ik ben,nergens nog een punt van kan maken,maar te schrijven netzolang,totdat het bolwerk waarin ik zit open kan barsten en uit kan vloeien over de hele wereld heen.In de stroom die ik laat zien,iedereen mee zou willen nemen als ik echt die ambitie had.Maar inmiddels voorbij dit jaar, ik nu alleen  het besef kan hebben,dat in het koesteren in wat ik kan, daar mijn uitdaging blijft liggen om te luisteren naar mijzelf. Dat in mijn schrijven heb weten om te zetten.Daar mijn waarde ligt, dat in iedere tik die ik kan zetten voor mij alleen is bedoeld.Maar ook kan voelen om te blijven delen op mijn blog, in de aandacht die het verdiend, om te lezen, juist ook aan anderen wil laten zien.Omdat voorbij allle schaamte die er is geweest, het mens zijn gewoon wil beschrijven zoals een liedje kan ontstaan.Daarin mijn eigen klank kan horen en mij stees verder brengt, dan het in dit moment kan verstaan.De terugblik zich kenmerkt in een verleden,waar ik nu in dit moment niets bij voel ,dan wat ik blijf ervaren terwijl ik schrijf en aan mijzelf laat weten dat het zo fijn is om te doen.Mij eke dag in een mooi spoor weet te zetten,niet hoeft terug te kijken ,maar te blijven vertellen vanuit dit moment.