Een liefdevol zicht.

Mijn bron van liefde in elke vorm die het krijgt ,op geen enkel andere manier is te beschrijven, dan te ervaren hoe het beklijft en in daden kan worden omgezet.Zoals het ondervinden in iedere stap die ik neem, als een dunnen draad door mijn schrijven heen,zich laat geleiden door de liefde die ik ben.Het is een verdeeld ontvangen, waar geen enkel voorwaarde aan zit, dan alleen te laten ontstaan in het vermogen die mij altijd steund, om te kunnen waarborgen waarin ik ben en uiteindelijk bij mijn eigen liefde ben uitgekomen.Zo bijzonder wanneer ik dit zeg en schrijf en werkelijk kan voelen hoe oprecht het kan zijn,hoe verfijnd mijn dagen worden,mijn gewilligheid als een realiteit is geworden, niets af kan leiden dan in een spiegel te kunnen kijken, om te zien hoe rijp ik ben geworden.Mijn wijsheid die ik heb, kan delen op mijn blog,waar iedereen mag lezen dat de liefde die ik miste nu heb gevonden bijmijzelf.Geen arrogantie is te zien dan alleen het ontbreken in het kunnen zijn, als ik wandel of iets anders aan het doen ben,maar dan zelfs nog kan voelen wat al het schrijven met mij heeft gedaan.
Het voelt  veel lichter in wat ik zie en de juiste houding zich niet kan keren dan alleen te zijn met mijzelf. Door de ontmoetingen die ik heb gehad, wat minder belangrijk zijn geworden, omdat ik weet wat ik heb.Wat ik in liefde kan beschrijven, zo zacht  als honing kan proeven, in de deining  die er is en als golfjes mee te wuiven,mee te glijden naar weer een ander zicht.Het zicht wat ik nu kan hebben is zo ruimtelijk en stil,wat ik in mijn woorden kan vertellen,hoe belangrijk het zal blijven om te luisteren naar mijzelf.Om te schrijven over mijn liefde die de aandacht wilt.Die mijn energie naar een mooi zicht kan brengen.Een schoonheid voel in een constante lijn, dat het behagen wat ik ken, nu naar mijzelf blijft gericht.Mijn liefde die ik heb,in mijn kracht van delen, nu op een beter punt ben belandt. Wanneer ik kan schrijven over mijn liefde, over de inborst die ik heb,en als ik spreek over de liefde,er dan iets anders kan ontstaan. Trekt de energie die ik heb, wat meer uit een willen begrijpen, om mij te kunnen verplaatsten naar weer een volgend zicht.Ik heb het altijd geweten en vanuit een constante lijn van schrijven en ervaren, er nu eens over schrijf,zonder een ander beeld neer te willen zetten,maar te volgen mijn liefde die ik heb.
Mijn liefde die ik altijd heb weten te voelen terwijl ik schrijf,nu ineens naar voren laat komen en kan laten zien, dat in mijn eenvoud wat ik heb gevonden, zich alleen kan dienen in dit moment.
De liefde niets kan bepalen in wat het kan zijn,maar dat ik zeker weet dat iedereen dit draagt.Dat zonder het gemerkt te hebben en alleen maar vraagt om liefdevol te zijn naar jezelf.Jezelf te omarmen in wat het vraagt,om te gaan ervaren dat ieder mens dit draagt en vanuit liefde kan reageren.Zoals ik nu schrijf en kan voelen wat het doet als ik kan kijken wat liefde kan doen en  heeft te maken met een zelfredzaamheid,met het vermogen om open te durven staan, in wat ik aan mijzelf blijf vertellen en dan ook mijn liefde kan ontstaan.💗.