Melancholie.

Mijn melancholie die ik beantwoordt in het moment dat ik het kan voelen, hoe ik soms verlang naar de harmonie met elkander,en soms als ik mijn schrijven terug kan lezen, mijn input in het zelf regulerend effect,echt doet beseffen hoe de wijzer slaat naar vele kanten en als een getuigen de ervaring krijgt om het verlangen om te kunnen zetten in een begrijpende taal.Soms val ik wel eens achterover en vang mijzelf op in de zachte landing van mijn schrijven dan pas kan stoppen als ik het in een handeling zet,als ik laat gebeuren in het moment, wat melancholie kan doen, hoe het voelt zoals soms een schrijven even weg te halen.Soms dan pas inzie dat het gaat om een reactie, in wat ik heb beluisterd en het om kan zetten in een melancholie.Niets menselijk is mij vreemd en kan mij onttrekken aan het feit ,dat de wens die het heeft, mij ook kan laten ervaren,dat wat voorbij is,dat is geweest en op een of andere manier wil ik dat voelen in de handeling die ik had gezet.Vanuit een begrijpen ,dat niet alleen mijn wijsheid die ik heb, dan in deze momenten kan verschijnen.
In het beluisteren van mijn eigen taal eigenlijk meer dan genoeg kan zijn om mij te herinneren aan een andere tijd van delen, een volwassen kant ook krijgt .Weet nu ook dat ik mijzelf op kan vangen in de melacholie die ik kan voelen.Waarschijnlijk ook heeft te maken dat ik nog steeds de neiging heb, dat het verlangen die ik had, om te zetten en weet, dat alles wat is veranderd, nu het mijn goedkeuring heeft.Door het vertrouwen die ik voel terwijl ik zit te schrijven,terwijl ik nu weet, hoeveel dagen in een jaar kunnen zitten,mijn stoel aanschuif aan mijn tafel,mijn radio altijd aan kan zetten,mijn stilte die ik heb gevonden nog meer te gaan koesteren,zoals een vreemd gesprek mijzelf kan verwonderen en het niet perfect hoeft te zijn.Geen verlangen om het te verbeteren,maar te laten staan omdat het toen zo was.Vandaag is het weer anders en kijk uit wat mij verrast,wat mij doet bewegen in het vertellen aan mijzelf,dat het oké is om te merken, dat  in al mijn handelingen die ik zet, nu kan zien dat ik mij soms ook anders kan voelen in wat ik deel aan mijzelf.Het is goed  wat ik ervaar, in mijn duidelijkheid van verblijven,soms in een melancholie kan vervallen, dan moet lachen om mijzelf  in wat ik beschrijf,mij altijd een geruststelling kan geven, een brede lach laat zijn en langzaam maar zeker kan blijven kijken wat een melancholie kan betekenen als ik mij daar aan overgeef.