Staat van zijn.

Terzijnertijd als ik niets meer heb te vragen,als ik mijn delen om kan zetten  in het geluk die ik nu kan ervaren.Nog weinig nodig heb dat in het kunnen ervaren,in het kunnen zijn met een zachte blik iets weer zou kunnen geven,niet meer over een bevrijding spreek,maar aan mijzelf steeds laat  weten,hoe iets kan veranderen in mijn smaak.In mijn delen op mijn blog,in het weten te vergeven en eigenlijk een soort vergeten wordt.Het kleine steeds groter wordt,geen stam meer hoef te benoemen,geen enkele naam nog past, dan alleen Anna te benoemen,waarin mijn smaak die is veranderd, naarmate ik meer ben gaan voelen in de staat waarin ik ben. De wolken die nu overdrijven niet meer als een dreiging zie ,maar als een natuurlijk gegeven, zoals mijn kern kan laten zien,zoals ik mijn handen vouw en in diepe buiging naar voren kijk,mij alleen weet te focussen, wat verder van mij afglijd en niets hoeft vast te houden,niets kan verstaan als ik kan horen in mijn eigen klank, de schoonheid in zachte toon weer kan geven.De volheid van mijn spreken een andere bewustzijn heeft.Een volkomen zijn en geen enkele behoefte nodig  is, dan nu te weten hoe de kralen die ik heb gerijgt, om mijn nek kan dragen,trots mag zijn in het bereiken van de staat waarin ik ben.
Welkom Anna,welkom in de kern die er altijd is geweest,die altijd zonder het echt te beseffen uitreikend heeft gestaan, om te durven ontvangen,om te durven voelen dat ik altijd zo ben geweest,en door het pellen van wat lagen, ik nu sta in mijn eigen wonder,geen stilte mij ontgaat,geen verwezenlijken van wat ik dacht te moeten zijn.Mijn karakter omver heb geschoven om te kijken waar mijn werkelijke staat van zijn, inwat ik nu heb beschreven.Beschreven in dit moment,en waarschijnlijk nog meer zal gaan wenden, hoe het kan zijn om in deze staat van zijn, te gaan ontdekken dat wanneer ik schrijf of spreek veel meer de stilte kan komen en niets meer zeg,niets meer kan tonen wat belangrijk gaat worden in mijn volgend gesprek.
Anna.💗.