Wanneer ik mijn handen open vouw,
in een ontvangen, de lijn te kunnen voelen,
de kleur te kunnen geven,
de adem
die het krijgt, geen herinnering meer kan hebben,
dan alleen
te bemerken,
hoe het mij kan raken,
in alles wat ik vertel.
Waarin de schoonheid
die ik kan voelen,
dwars door mijn tijd
heen heeft geleeft.
Altijd zal blijven voelen,
dat het moment
waarin ik deel,
mij altijd terug kan brengen
naar de zuurstof
die het geeft.
Anna.💗.
december 23, 2024
Zuurstof.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Afgerond geheel.
Een afgerond geheel te durven voelen,waarin het afscheid die het heeft, niet het gericht zijn naar de ander,maar voor mijzelf een mooi beslu...
-
Het is geen keuze die ik maak,maar een natuurlijk ontvouwen die erover waakt, dat als de tijd is gekomen om te overwegen zoals ik schrijf ,...
-
De belangrijkheid in al mijn duiden,in al wat er nog kan zijn,in al wat ik laat gebeuren hoe belangrijk het blijft,dat het veronderstelde di...
-
Mijn andere blog is ook te lezen(Natuurlijkheid),vanuit een switch die ik heb willen maken ,maar er achter kom om niets meer belangrijker t...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten