Wanneer ik mijn handen open vouw,
in een ontvangen, de lijn te kunnen voelen,
de kleur te kunnen geven,
de adem
die het krijgt, geen herinnering meer kan hebben,
dan alleen
te bemerken,
hoe het mij kan raken,
in alles wat ik vertel.
Waarin de schoonheid
die ik kan voelen,
dwars door mijn tijd
heen heeft geleeft.
Altijd zal blijven voelen,
dat het moment
waarin ik deel,
mij altijd terug kan brengen
naar de zuurstof
die het geeft.
Anna.💗.
december 23, 2024
Zuurstof.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Iedere dag.
In het weggevallen benaderen,in het sluimerd effect veel plezier kan hebben in het duiden wat ik zeg. In elk ervaren de wet van erkennen als...
-
Het nieuws wat het kan geven,waarin ik proef, hoe de simpelheid van schrijven, voldoet om te blijven ervaren, dat elke lijn die ik kan ontvo...
-
Het is geen keuze die ik maak,maar een natuurlijk ontvouwen die erover waakt, dat als de tijd is gekomen om te overwegen zoals ik schrijf ,...
-
De belangrijkheid in al mijn duiden,in al wat er nog kan zijn,in al wat ik laat gebeuren hoe belangrijk het blijft,dat het veronderstelde di...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten