De verfijning die ook vraagt,om te buigen naar het veld waar mijn woorden kunnen dalen,waar ik kan liggen op de grond en mij overgeef aan een stilte(gebied),die zonder raad of delen alleen met mijzelf overblijf.Uiteindelijk mij in het niets heeft laten belanden en zou moeten juichen en gillen tergelijkertijd, maar val in een stilte die ik herken en voor mij zo kostbaar is geworden in de verbazing die ik heb en ook bijna niet valt te omschrijven.
Het is een zachte zucht in de landing die ik maak, die een nieuwe plek aanwijst,die vol metallic kan zitten in het uiteindelijk bereik, niet te lang meer wil zitten in een bepaald segment, omdat ik niets meer persoonlijk kan nemen.Niet meer kan schrijven zoals het laat zien,maar mijn zachte kant iets anders wil bereiken.Iets wat ik nooit kon voorzien dat mijn voortdurend schrijven een andere verbinding zoekt,een andere omhelzing van mijn spreken.Op het punt gekomen ben dat in mijn verdere reizen, in iedere komma die ik zet, mij heeft bewogen om zo te schrijven naar mijzelf.Zo te blijven ervaren dat de stilte die ik heb,alleen bestemd is voor diegene die ik ben.Het is een doosje in een doosje ,het is een stilte die zo stil kan zijn dat ik ieder speld kan horen vallen in het meegaan van mijzelf, in het luisteren naar wat wat ik zeg,in het kijken naar de lucht,in het pakken van wat woorden en in deze december maand bezig ben om afscheid te nemen van het afgelopen jaar..Nergens nog een punt van maak,ergens in kan geloven dan wat ik schrijf in eigen taal en mij heeft bewogen om te buigen naar dit jaar,om het te benoemen dat het genoegen die ik voel op mijn manier blijf delen.Omdat de stilte mij roept er geen overwegen blijkt dan alleen te schrijven naar mijzelf.Het gedreven zijn is omgeslagen in een mooie stilte, die een rust kenmerkt in alles wat ik beschrijf.In alles zo heb gewild dat het werd begrepen,dat het werd gezien als een mooi teken in een kostbare tijd, om de stilte die het krijgt nu ook binnen laat komen.Binnen laat komen terwijl ik schrijf en weet , vanuit al mijn ervaringen die ik laat zien,wat het mij heeft gebracht en zo wonderlijk hoe het kan voelen dat het een kostbare tijd heeft gekregen . Vanzelf kan gaan zien dat de lichtbundel die ik heb, nu door kan geven aan een ieder die het heeft begrepen wat ik wilde laten zien.De kostbare tijd die ik neem alleen voor mij zal gelden dat in het jaar dat ik schreef ,veel wist te vertellen hoe mijn stemmingen waren,hoe mijn waarde is blijven stijgen in de stilte die ik nu heb en deze kostbare tijd naar mijzelf blijft gericht.In het afscheid van dit jaar, nu een andere klank ook heeft gekregen en dat mijn kostbare tijd iets anders wil laten zien dan alleen te willen duiden, zoals ik vele malen heb laten zien, dat in al mijn schrijven het mij heeft gediend om zo te kunnen schrijven.
Dank je wel lieve schat voor het geduld en je liefde,voor het begrip naar mijzelf, wat ik niet voor mogelijk had gehouden,dat de stilte die het biedt, mij deze mooie tijd heeft gegeven ,gebracht waar ik nu ben, waarin de rust en kalmte mij heeft laten zien wie ik werkelijk ben en in feite nog meer zou kunnenvertellen,in de stilte die het vraagt om verder te gaan ontdekken...💨
december 14, 2024
Kostbare tijd.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Afgerond geheel.
Een afgerond geheel te durven voelen,waarin het afscheid die het heeft, niet het gericht zijn naar de ander,maar voor mijzelf een mooi beslu...
-
Het is geen keuze die ik maak,maar een natuurlijk ontvouwen die erover waakt, dat als de tijd is gekomen om te overwegen zoals ik schrijf ,...
-
De belangrijkheid in al mijn duiden,in al wat er nog kan zijn,in al wat ik laat gebeuren hoe belangrijk het blijft,dat het veronderstelde di...
-
Mijn andere blog is ook te lezen(Natuurlijkheid),vanuit een switch die ik heb willen maken ,maar er achter kom om niets meer belangrijker t...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten