Druppelgewijs.

In iedere druppel die ik zie en laat vallen in mijn hand,uitelkaar laat spatten, als het heeft geregend met een tak in de hand de druppels af kan vegen en zie vallen keer op keer,hoe de druppels kunnen weerkaatsen in een glinsterend effect.In een spiegeling van een kunnen zien dat ik diegene ben in de ontmoeting die ik heb en iedere druppel die is gewenst, niet altijd op kan vangen,niet altijd te maken heeft zoals ik het kan zien. Zoals de druppels ook kan laten weten, dat de schoonheid die ik kan zien in alle druppels terug kunnen komen in de tranen die ik produceer. In wat raakt als ik zie hoe mijn oude stad wordt gebombardeerd,zomaar huizen worden weggevaagd,mensenlevens zijn geofferd,zomaar in de druppels van de regen,dan de druppels kunnen veranderen in het weergaloze verdriet,in een lawine van ontsteltenis en mij steeds meer afvraag welke kant nog de goeie is, om de druppels te kunnen vangen,om te zien dat in elke druppel die er valt één teveel is,en ook weet wat veiligheid kan betekenen,wat een angst met mensen kan doen.Wat elke druppel zou kunnen betekenen in het leed wat wordt gezien,wat druppelgewijs naar binnen kan komen en ook voel hoe alles zo dichterbij is gaan staan.Mijn oude stad die ik heb verlaten, in een afstand kan blijven zien, dat de druppels die ik nu ken, laat vallen in mijn handen,niet vast kan houden in de afstand die ik voel, steeds kleiner is geworden,steeds meer een deel uitmaakt van mijn ervaren dat druppelgewijs in het leed wat ik zie, wil beschrijven wat het met mij en vele andere kan doen.Het zijn de druppels die ik voelde,geen glinstering nog heeft dan het verdriet die ik kan voelen en hierover schrijf.Hierover mijn verbazing deel, in  druppels neer heb willen zetten zodat de glinstering die het kan hebben iets terug kan geven aan het feit, dat de kring van delen in druppels uit kan keren en mij leert om mijn zegeningen te tellen op de plek waar ik nu woon.Daar zelf  voor heb gekozen,met de stilte om mij heen,in de kracht wat  druppels mij hebben gegeven in het onvangen van wat ik schrijf.Druppelgewijs  aan kan geven in de reis die ik maak in het welkom van elke druppel, iets terug kan geven zoals ik het nu voel.
Druppelgewijs dat wil zeggen, wat ik kan zien, hoe de dreiging in kleinere stukjes naar voren kunnen komen en ook heeft te maken met een wereld waarin ik leef . Kan zien dat als iedere druppel teveel zou kunnen worden er geen glinstering is te zien,over kan lopen in de emmer die te vol blijkt te zijn,teveel in agressie is veranderd en niemand echt zichzelf durft te zijn.Dan voel ik de druppels in mijn handen en laat ze glijden naar de grond,dan laat ik ze spatten in een plasje die dan komt.Druppelgewijs de kern ook raakt dat in het menselijk verblijven,nu ook zie dat de wind uit het oosten ,de energie ook brengt,wat er nu in het westen gebeurd.Zonder een verklaring, maar wel kan voelen, dat alle berichten die men laat horen om kan slaan in wat er nu gebeurd,zoals een oorlog in andere landen wij in het klein al begonnen zijn.Druppelgewijs kan voelen dat de tijd van nu, zich om zou kunnen draaien naar iedere druppel die werd gezien als een glinstering in het geheel.💧.