Vrouw zijn..

In mijn kinderjaren had ik heel graag een jongen willen zijn,niet omdat ik mij zo voelde, maar wel liet zien hoe sterk ik kon zijn naar andere, en dacht op deze manier de aandacht te krijgen in het gezin, waar uiteindelijk alleen de moeder aandacht had voor de mannen en ik daar buiten viel.Ik deed mijn best om sterk te blijven en kwam als een grote broer voor mijn zusjes op en sloeg alles wat ik niet goed voelde in zoveel stukjes neer.  Begreep niet dat mijn kracht van delen met iets anders te maken had.Ik wilde geen meisje zijn, die was beschadigd en altijd kreeg te horen dat ik stonk en niet op een meisje leek ,maar een jongen die voor een meisje veel te stoer ook was.Niet te weten dat door het gemis van een goede opvang en in alle reactie's die ik kreeg,het nooit goed genoeg was en mijzelf had belooft om te gaan vechten ,om te laten zien dat mijn stoerheid iets verborgens had,iets wat ik toen alleen kon laten zien.
Eigenlijk wilde ik schrijven over de vrouw in mij,hoe de ervaringen die ik heb gehad, blijkbaar nog even moet zien,hoe het meisje die dacht een jongen te  willen zijn heeft moeten vechten om te zijn waar ik nu ben.Ik heb altijd gezocht naar een verbinding met vele vrouwen,waarin ik heb geleerd om te kunnen zien om te kunnen herkennen mijn eigen vrouwelijk zijn.Maar door de vele misverstanden ik mij overgaf aan wat ik had gemist en mijn vrouw zijn ergens had neergelegt waar weinige konden komen.Waar ikzelf de oorzaak kon zien omdat het vrouw zijn voor mij niet bestond.Had weggestopt diep onder mijn huid,diep in de angst van durven te vertellen hoe zacht ik kan zijn,hoe mild mijn geven in wat ik heb gedaan, achteraf is gebleken,dat mijn schoonheid die ik heb wel dagen over zou kunnen schrijven.En er jaren over heb gedaan om te voelen wie ik ben. Wat ik kan geven zonder een stoere kreet,zonder iemand neer te maaien,maar aan mijzelf kan laten weten wat voor mij vrouw zijn betekend in de breedste zin van het woord.Ik zie het om mij heen hoe de beinvloeding van buiten andere op een verkeerde been ook zet.Ik zie hoe ik was verdwaald van mijzelf ,en mij geen vrouw kon voelen omdat ik altijd dacht te worden overvallen met de handelingen die er vroeger waren,mij naar beneden haalde en heb moeten leren om een vrouw te mogen zijn.Maar door mijn kracht die ik als vrouw kan hebben,veel ben ondergaan en nu pas durf te schrijven wat vrouw zijn kan betekenen in mijn eigen bestaan.Ik heb mijn zachte kant door mijn schrijven weer naar boven gehaald,vele sessies heb ondergaan,vaak in de war weer naar buiten kwam,totdat ik ontdekte dat in het spreken en schrijven eindelijk mijn eigen waarheid naar voren kwam.Zo ook mijn vrouwelijke kanten,heb moeten wennen aan mijn vrouw zijn door de zachte kant,door mijn wezenlijk zijn,dat uiteindelijk de haat naar mannen wat zachter werd,en de kijk naar vrouwen ging veranderen in het gelijke zijn.Maar ook ontdekte dat het niets uitmaakt of je nu man of vrouw bent,of nu moet vechten of een ander lichaam wil hebben, of denken anders te zijn,waarin de gloed van brengen en ontvangen niets anders is ,dan de zachte kant te hebben maar ook de stoere meid kan zijn.Ik ben zo blij met mijzelf om vrouw te zijn,om het ontvangende te mogen voelen,zoals de grote schoot die ik kan hebben in het ontvangen van mijzelf ,maar ook van andere.Waarin mijn vrouw zijn alleen maar duid om een andere ingang te hebben en naar verluid het nooit anders is geweest.Het is vooral de zachte kant die mij doet gloeien en ik daar vaak over schreef,omdat door de angst van vroeger er een muur omheen was getrokken.Maar door mijn schrijvend spreken alles tot op de bodem is uit gezocht en heb gevonden,  dat mijn vrouw zijn eigenlijk heel bijzonder is.Het kunnen relativeren, het open kunnen staan voor ieder moment van ervaren en dat uit kan leggen aan wie ik ben en mijn vrouw zijn kan omhelzen en in een volgend relaas misschien wat uitgebreider kan vertellen hoe het is gegaan.Mijn vrouw zijn meer betekent dan de zachte kant die ik heb,dat in alle ontmoetingen die ik heb gehad in eigen ontmoeten heb neergezet en in mijn volgend schrijven meer zou wilen vertellen in de weg die ik heb afgelegt...