november 06, 2024

Een zachte bries.

De zachte bries trekt weer verder, waar een  ontvouwen in dit moment  de natuurlijkheid van delen  nu iets ander zegt, dan wat ik al die tijd heb laten zien.De zachte bries speelt met wat bladeren en in de beweging die het heeft,drijft het zonder enkele bezwaren soms de regen weg en maakt gaten in de mist,de lucht is aan het verplaatsen,de zucht die ik heb, daar mee heeft te maken. Omdat het effect van mijn delen in een andere modem staat.In een andere ontwikkeling van uiten. Van te spreken met zachte stem,met in het ervaren wat ik heb te vertellen, alleen de zachte bries is overgebleven. Het waait langs mijn huid, langs mijn wangen,langs het fundament waarin ik sta,waarin de herinneringen die ik had, door de zachte bries zijn verdwenen. Omhoog kan kijken in het wiegen van wat takken,waar de bomen kunnen fluisteren om door te gaan. Zoals de zachte bries kan vertellen aan de huizen die er staan,langs de koeien die vandaag naar binnen gaan,langs de paden van verwilderd gras, waar de oogst nu is binnen gehaald. De zachte bries het niet kan laten om even stil te staan in het midden van een gebeuren,waar de meeste handelingen die zijn gezet, in een briesje zijn gekomen en dan hun eigen vorm aanneemt.De zachte bries gaat verder en aait heel zachtjes met veel geduld de stilte open,zoals een deur die piept,een hond kan blaffen de radio speelt mijn favoriet liedje,waar de zachte bries geen rol inspeelt,maar wel kan laten zien dat ieder laagje wat teveel bleek te zijn,nu vanuit het briesje is verdwenen.
Het briesje mijn eigen  adem ook kan zijn, waar de lange tocht van delen echt een andere kant opschuift en mij mee laat voeren waar de zachte bries belangrijk blijft. Om in het openvouwen van mijn handen de vleugels krijgt van een vlinder, die ik beschreef en in iedere beweging die ik voel, mijn zacht briesje mee zal nemen vanuit de rust en vrede ,vanuit welk tranformatie dan ook, nu in een besef ben gekomen,dat door mijn liefde waar ik uit ik schrijf , nu anders kan ervaren.Dan te laten weten  wat een briesje kan betekenen in de gewenning die het heeft. In de mogelijkheid van geven terwijl ik ontvang,terwijl het briesje wat ik heb, zal koesteren netzolang, zoals de jaren verstrijken de dagen zijn gevuld met de veelheid van blijven vertellen, in het onthullen wat echte schoonheid kan betekenen, als ik mijn briesje voel..💨

Geen opmerkingen:

Afgerond geheel.

Een afgerond geheel te durven voelen,waarin het afscheid die het heeft, niet het gericht zijn naar de ander,maar voor mijzelf een mooi beslu...