november 16, 2024

Het individu.

Het zijn in het eigendomsrecht die ik kan hebben en vertel hoe het individuele tot haar recht kan komen en kan voelen, dat als ik mijn eigen mening heb en heb gestreden om dat te doen,om het individu die ik ben, naar voren weet te treden zonder stoot om slag,zonder in te houden en alleen te kunnen luisteren naar mijzelf.Het klinkt als een oud verleden,alsof ik ben blijven hangen in elke staat van zijn.Maar dat ik weet mij te onderscheiden van de macht als individu meer zal weten, dan met elke stroom mee te gaan.Ik spreek nu uit ervaring,in het pluizen wat ik heb gedaan,om mijn eigen taal te gebruiken in de zegen die het gaf.De vlotte babbel ,in het ontstaan van het weten dat het individu waar ik over spreek, uiteindelijk kan laten weten, hoe de wrange smaak van een groepering mij achter had gesteld,neer had gemaaid zoals het tarwe kan smaken, in zemelen zijn veranderd, zodat de stoelgang die het geeft in de juiste voeding kan veranderen.En heb gekozen  mijn eigen pad, mijn eigen individuele macht van ondervinden nu ook eens beschrijf.Dat het individu (zijn) mij zoveel heeft gebracht,zoveel heeft laten vertrouwen dat wat ik ook vertel is aan mijzelf geschreven.Het is een staan op een rand die hoger is gelegen dan de enkeling die dit begrijpt.Maar ondanks alles, ik kan blijven staan om mijn eigen individu te zijn.Om te ervaren dat wat het is om een individueel persoon te kunnen zijn.Ik laat wat gaan in het terugkomen bij mijzelf.Geen plaatjes nodig heb, dat in beschrijven van eigen taal,in  omvangrijke balans kan blijven, zoals het komt.Het is mij eigen domein geworden,versneld door wat ik ondervind.Door mijn eigen ontdekken, daarin mijn lieve schat is ontstaan.Vanuit een bezieling te kunnen schrijven wat is te lezen in mijn andere blog. Mijn lieve schat die ik kan wezen ook blijf huldigen,blijft ontstaan omdat het individu die ik kan wezen, vooraan kan staan. Zoals een kind haar vinger op kan steken om te moeten plassen,zoals een schilpad haar eigen ritme heeft,waarin de vogels die nu nog fluiten, mij terug kunnen brengen, naar het individu die ik ben.De macht van individu naar mij toe heb getrokken en als een jas heb aangedaan.Zodat de meervoud van het beleven de voorrang krijgt om de macht van het individuele neer te zetten zoals vandaag.

Geen opmerkingen:

Afgerond geheel.

Een afgerond geheel te durven voelen,waarin het afscheid die het heeft, niet het gericht zijn naar de ander,maar voor mijzelf een mooi beslu...