Gepakte kans.

Het is te eenvoudig en te groot,te onhandig ,te verfijnd, in wat natuurlijkheid kan tonen. Ik steeds merk hoe ik alles wil veranderen en weer een andere naam neerzet.Maar werd vanochtend wakker in een besef,dat de nieuwe naam die ik geef als vanouds zich weer laat gelden,waarin het Natuurlijk ontvouwen ineens weer voor mij stond,mijzelf een nieuwe kans heb gegeven om mijn andere blog deze mooie titel te geven.(Natuurlijk Ontvouwen)
Het is zo grappig  en voel om te zeggen dat de kans die ik aan mijzelf kan geven,eigenlijk het mooiste gebaar is om te doen,dat de kansen die ik proef,nu volledig zijn vergeven om mij te richten op wat er komt.De lieve schat in mij kan begroeten om te vragen hoe het is om weer vanuit een zuiverheid van delen eindelijk kan komen waar ik mij goed bij voel.Het veel te lang heeft geduurd om mij los te maken en mijn natuurlijk ontvouwen haar plek weer neemt en weet te gebruiken op mijn andere blog.(annaklomp75.blogspot.com).
Mijn lieve schat behoudt,omdat het veel meer vraagt,dan alleen het overwegen,mijzelf bedank,en mijzelf altijd een nieuwe kans kan geven.Een kans die ik heb gepakt om te gaan schrijven, om te ervaren dat wat ik schrijf van alle kanten is bekeken,betast en opnieuw weer is uitgevonden.Maar ik nu zeker weet dat als ik mij richt naar de lieve schat in mij,dan wordt alles zachter en zo dichterbij de kern,waar de blijschap zich kan verwonderen,waar mijn duidelijkheid naar mijzelf als een heerlijke ontspanning kan leiden wanneer ik blijf vertellen aan mijzelf.Een goudbaar moment in het besef als iemand afscheid neemt, ik juist in eigen ontmoeting kan blijven,juist heel dankbaar ben, dat een afscheid kan veranderen om terug te gaan naar mijzelf.Terug te keren naar mijn zegeningen,naar de uitleg die ik heb gezet. Dieper ben op ingegaan om nu te weten dat de kansen die ik heb gepakt mij zo heeft laten groeien en laten weten dat wat ik doe in het richten naar mijzelf, de mooiste kans is geworden in het schrijven wat ik doe.Gericht in de ontmoeting met mijzelf en het "lieve schat" te noemen.Want als ik daar gekomen ben,dan voel ik de juistheid van mijn reactie en niets anders, dan hierover te schrijven,te delen over de wereld heen. Waarin ik mij bewust ben dat ik mijzelf iedere dag de kans geef in de ontmoeting met mijzelf juist zo groot is geworden,zo gevuld als ik lees hoe zorgvuldig mijn aandacht is, in mijn moment van schrijven.Het is de kans die ik geef en pak, om in  iedere moment opnieuw mijzelf te kunnen lezen.Opnieuw uit  te vinden en daarom vaak een ander thema neem. Vanuit iedere beslissing die ik neem zo goed kan voelen wat bij mij past,wat kan raken als ik spreek naar mijn lieve schat en kan zeggen, dat de kansen die ik had ook zijn benut in al mijn schrijven.