Bevoorrecht zijn.

In het begeven  wat er op lijkt,in stormen heb gestaan,met open armen alles heb ontvangen, zoals ik iedere dag de lieve schat in mij kan begroeten en kan vragen hoe het is. Na vele ontmoetingen die ik heb gehad nog zo vrolijk kan blijven en integer zoals dat heet. Waar alles wat ik heb geprobeert, misschien wel op niets is uitgelopen ,maar dat ik weet hoe te verblijven wat mijn wereld ziet en zegd.Eigenlijk heel neutraal kan blijven en van weing dingen iets vind.Dan alleen te voelen hoe bevoorrecht  ik ben, als ik kijk naar andere,als ik zie hoe een ziekte zoals kanker steeds meer naar voren komt,hoe de depressiviteit onder jongere en oudere een grotere plek in neemt en niemand op het idee kan komen om werkelijk te durven ervaren wat het kan betekenen als je naar jezelf schrijft.Voor mij een gepast station is geworden en waarschijnlijk ook wel zo zal blijven.Dat wil zeggen in het uitleggen wat ik heb gedaan,niet meer zo belangrijk kan maken dan alleen mijzelf te verstaan.Te verstaan dat geeft aan, in de gloed van schrijven ik mijzelf vertel om ruimte te creëren naar mijzelf.Om te voelen wat de aandacht wilt,wat de Lieve schat in mij kan ervaren,niemand daarin betrek, dan alleen met eigen woorden te kunnen uitleggen dat het zo goed voelt om te doen. In het beschrijven zoals ik mij voel en kan getuigen als een werkelijkheid van dragen.Van het zien dat in de stroom waarin ik zit, nog lang niet is gestopt,maar kan laten weten welk een instrument ik kan gebruiken,zoals  mijn handen in het tikken.Het plezier wat ik kan ondervinden en blijf kijken of het klopt.Of het past in het geheel van mijn delen.Mij geen zorgen maak,maar een ontvangen in mijn uiten, in de zorgvuldigheid die ik heb, aan mijn lieve schat vertel en dan kan voelen terwijl ik schrijf, de verbinding kan voelen en dit nooit meer  zou kunnen verliezen. Als ik niet stil zou staan, dat het bevoorrecht zijn in elk verschil dat in iedere beweging die ik maak,kan kijken naar een achtergrond, waar het wolkendek laat zien, hoe achter de bomen de tekening een mooi plaatje heeft.
Het bevoorrecht zijn,dat te kunnen voelen en er zelfs over schrijf,omdat de nieuwsgierigheid die ik heb, in tact kan blijven en op de goeie plek kan blijven staan.Zelfs de hand kan reiken, wat voor weinige nog bestaat,maar dat het gaat om wat ikzelf ervaar.Het bevoorrecht zijn in eigen creëren, zoals ik kan wandelen en open kan staan naar de ander,zoals de plannen die ik heb gemaakt nooi echtt zijn uitgekomen.Maar dat mijn beleven op papier kan zetten, mij  bevoorrecht weet te voelen, in het onvangen  vanuit mijn kern. De blijdschap weet te voelen, in dankbaarheid kan zeggen dat ik bevoorrecht ben.Bijna de angst kan hebben of ik dit wel verdien en altijd dacht een ander leven te zullen leiden nu ik wat ouder ben geworden. Maar op een of andere manier ik thuis ben gekomen in wat ik altijd heb gewild.Heel eenvoudig en wat stil naar mijzelf kan kijken en ook voel hoe de situatie die nu is ,aan mij is gegeven omdat ik heb leren luisterend schrijven naar mijzelf.