Kennis is macht.

Kennis is macht ,is een weten dat in de macht van delen er iets ontwikkeld, wat voor een ander misschien niet is te verstaan.Geen overdracht het kan betekenen dat in mijn ontvouwen de macht van schrijven en spreken is te zien.Dat de kennis die ik heb, door al mijn ervaren kan worden gelezen, om te zien dat in de heelheid van het beleven de voeding die het geeft, laat rollen door mijn handen,laat ontstaan, dat de macht van schrijven mij heeft gebracht in dit moment.De kennis die ik heb en door zou willen geven,door te laten zien ,dat als ik vanuit mijn kennis blijf schrijven, wat mij diend en er waarschijnlijk  weinig overblijft om vanuit een mooie werkelijkheid te kunnen getuigen en dat aan  andere kan laten zien.De hoeveelheid van weten een wetenschappelijk kant zal hebben en nooit heb geprobeerd om de macht die ik soms weet te voelen,naast mij neer kan leggen. In de omvang die het krijgt,in het onthaal van iedere dag, mij ook doet beseffen hoeveel kennis ik heb vergaard.Middels mijn schrijven en spreken in het ervaren wat ik doe,geen enkele invloed het zal hebben zoals in de ontmoetingen met mijzelf.Ik heb vergaard en wil schrijven wat het heeft gebracht,dat ik mijn macht weet om te zetten naar een zuivere blik.Daar waar mijn aandacht mij brengt in het ondergaan, wat kennis en macht voor mij kan betekenen.Welk een invloed het zou kunnen hebben op mijn lieve schat,die altijd bereid is geweest om te wachten op een nieuw begin.Die altijd in haar zachte energie zou willen blijven,zou willen blijven voelen dat het schrijven in wat ik deel, als kennis en macht zou kunnen gaan gebruiken.Maar de inborst van ontvouwen geen enkele macht zou willen voelen dan alleen de kennis die ik heb.
De kennis van ervaren en durven zien dat als ik verder zou lopen van het verstaan, in het niets uit zou komen en er te weinig overblijft om te delen, dan alleen mijn stilte die het geeft,mijn kracht om heb weten te zetten in het moment wat het laat zijn. Niet teveel vooruit wil lopen in de kennis van een macht.Daar waar ik altijd tegenaan ben gelopen waar ik voor ben gevlucht,mij onder heb gedompelt  in het schrijven en spreken, in het laten zien ,dat het kauwen op rauw vlees mij meer heeft laten vermoeden, dat als ik lees toch wil gaan beschrijven wat kennis met mij heeft gedaan.De macht daar gelaten, omdat ik daar niets mee wil,waar ikzelf altijd voor ben weggelopen, ook nooit zal gebruiken in al wat er kan ontstaan.De plek die het heeft gekregen,mijn lieve schat naar voren schuif en dan pas weet te voelen wat al het schrijven en spreken met mij heeft gedaan.
Ik geef mijzelf de handreiking van een handelen, van een laten ervaren in wat ik schrijf, door mijn kennis van delen ,van weten dat als ik wandel, er soms een thema tevoorschijn komt, zoals vandaag en mischien morgen weer iets anders zou kunnen zijn.