Eigen Liefde.

Er is geen enkel ander bewijs dan wat ik kan beschrijven,dan wat ik tegen mijzelf vertel, in het kunnen duiden hoe de liefde voelt.Hoe het staren naar de stilte één facet blijkt te zijn, in het kunnen ervaren als ik over de liefde schrijf, een prachtige energie vrij kan komen. Die ook verteld van de lieve schat in mij,die mij terug kan halen, als ik deze liefde voel. Het kan laten stromen zoals in het ontstaan van ieder moment. Er geen grens is te vinden,geen verwijtbare donkere kant,maar een ontplooien in het geven hoe mijn liefde voelt.Hoe de situatie die ik creëer zo buiten alle proporties kan laten zien,dat het helende effect die het zal hebben, mij nu duidelijk wordt.Dat de vrees voor de liefde veel groter is dan ik mij had bedacht.Veel meer impact kan hebben dan wat het kan betekenen, dat vele in de omgang het zijn vergeten dat liefde bestaat.De bruutheid naar elkander alleen kunnen  zien.Terwijl als ik vanuit mijn liefde spreek,als ik kan voelen hoe zacht mijn woorden zijn,hoe onvertogen het een weerslag kan hebben om te durven zeggen dat ik de liefde ken. Zoals ik kan kijken naar mijn eigen natuurlijkheid,waar mijn kalmte als een mooi geheel zou kunnen gebruiken,waar de stilte die ik creëer , vanuit mijn liefde voor mijn schrijven is gekomen.Mijn liefde waar ik over spreek en schrijf,waarin het inzicht die is gekomen dat als ik vanuit mijn liefde schrijf het een andere benadering zal zijn.Dan voel ik mijn zachte handen en zie mijn zachte blik, in het geven naar de ander niets ben verplicht.Maar te raken wat vele zijn vergeten, om vanuit een liefde te durven leven,vanuit de kern die iedereen bezit,die als er een einde is gekomen, aan alle oordelen die er zijn, aan alle verwarringen die worden gecreëerd, waarin vele de liefde niet durven te voelen,niet durven laten binnenkomen in het hart. In de kern van wie wij werkelijk zijn en op een of andere manier toch uit liefde zijn geboren en ontstaan,totdat de navelstreng word door geknipt en als baby heb moeten leren om overeind te blijven ,om te gaan schreeuwen in de aandacht die het krijgt en uiteindelijk het zo belangrijk is gebleken, dat als het vertrouwen naar mijzelf weer terug is gevonden,dan de liefde die iedereen heeft, weer om  kan draaien en omarmen,weer de genezing krijgt om te kunnen zeggen dat eigen liefde haar plek opeist en niets heeft te maken met een egoïstisch zijn.Maar de liefde te vinden die men heeft en zal herkennen in zichzelf,dat in het ontdekken wat liefde betekent,  in alle handelingen die worden gezet,in het durven kijken wie je  bent, wanneer in het  bereik er zoveel liefde kan gaan komen.Zoveel zachtheid weet te brengen, dat dan de liefde overheerst .Dat in mijn stilte kan brengen, dan kan zien wat liefde kan betekenen voor mijzelf. en voor ieder ander die dit leest. Dat zodra ik over liefde schrijf,  heel mijn wezen als zachte zijde mij omringd,mij laat schrijven zoals het komt,wat zachter ben gaan spreken en in de spiegel kijk, wat ik heb gewonnen in al die tijd dat ik heb geschreven naar mijzelf.Dat nu kan laten zien, dat de liefde die ik voel, niets anders bleek te zijn, dan het accepteren van wie ik ben  en in liefde verder zal gaan.