Het is het zuiveren van een kwaliteit, die doorgaans in het onvangen zo'n zachte kant ook heeft.Zo langzaam maar zeker mijn liefde in wat ik beschrijf,zo binnen kan komen en haar plek ook heeft gemaakt in het samenkomen met mijzelf.In de vastigheid van delen een andere laag ook krijgt en het mij weinig nog kan schelen, dat in het bereik wat ik kan delen geënt kan ervaren,gezuiverd om mijn puurheid te bewaren,geen enkele stempel mij nog bereikt, om te weten wat ik weet,om te laten zien hoe mijn natuurlijk ontvouwen kan ontstaan.Kan weerleggen in een tijd,die vanuit een belevenis voort kan gaan,voort zal stuwen,geen instanties nodig heb om mij te houden aan mijn eigen zijn.Het is de leemte die ik zie en vast kan pakken,rond kan draaien en neer kan leggen waar het hoort te zijn.
Daar waar een gemis in het erkennen, dat mijn daden in het schrijven bestaan, door het wolgeverfd schrijven, in alles wat er kan ontstaan,niets vreemd is te merken, dan wat ik kan ervaren in wat lees in het open kunnen staan van dit moment.
Het gezuiverd kunnen voelen,in de rust die het mij geeft,geen reserve hoeft te hebben,geen oordeel naar wat ik schrijf,maar de ontspannig te kunnen voelen, dat mijn liefdevolle beweging die ik maak, eigenlijk voor iedereen zou kunnen gelden,voor iedereen die dit leest en mee zou kunnen lopen in de wandeling die ik maak. Mijn voeten zet op een stevige grond,waar het kan ruiken naar de aarde,waar de bomen omarmt willen worden,waar de stenen gaan rollen als ik mijn stem gebruik en kan laten weten,dat ik voor niemand hoeft te schuilen, dan alleen het verschil te kunnen maken in wat ik zeg en schrijf.Wat ik kan voelen terwijl ik schrijf en ondertussen Pink Floyd ben aan het luisteren, mij mee kan nemen naar de krochten van een verleden,van er niet durven zijn en op deze manier kon verdwijnen in de muziek,in de klanken van verstaan,van het beleven, dat welke dag het ook mag zijn,ik altijd aan mijzelf kan laten zien, waar mijn wortels zijn gekiemt,waar de stappen die ik zet, zo'n mooi fundament heeft neer gelegd om te blijven ervaren in wat ik zeg, zo verder zal blijven ontvouwen, totdat er een weer een nieuwe uitdaging kan ontstaan.
oktober 18, 2024
Uitdaging.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Afgerond geheel.
Een afgerond geheel te durven voelen,waarin het afscheid die het heeft, niet het gericht zijn naar de ander,maar voor mijzelf een mooi beslu...
-
Het is geen keuze die ik maak,maar een natuurlijk ontvouwen die erover waakt, dat als de tijd is gekomen om te overwegen zoals ik schrijf ,...
-
De belangrijkheid in al mijn duiden,in al wat er nog kan zijn,in al wat ik laat gebeuren hoe belangrijk het blijft,dat het veronderstelde di...
-
Mijn andere blog is ook te lezen(Natuurlijkheid),vanuit een switch die ik heb willen maken ,maar er achter kom om niets meer belangrijker t...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten