Zonderlinge Tijd.

Het trekt en duwt naar voren,het slaat alle punten die ik heb gezet, als met een hamer te blijven kloppen in wat ik al eerder heb gezegd. Wat ik nu kan voelen dat mijn intrigiteit verweven zal blijven in alles wat open kan slaan en ook begrijp dat een spreken met jezelf een andere verantwoording vraagt,dan alleen het lezen van mijn taal.Ik wil niet meer blijven hangen in de triggers die het krijgt, als ik ervan uit ga dat iedereen dit begrijpt.Ik ben meer mijzelf gaan begrijpen in het delen zoals het komt,zoals de flow van schrijven, de wijdte raakt en ik kan voelen dat wat ik versta zo bijzonder blijft en niet hoef te weten in welk proces het is.Maar kan delen en niemand de les wil lezen,maar te laten zien dat wat mij kan bewegen om te kunnen voelen wat mij gelukkig maakt.
Ik voel een ingetogenheid die meer zegt dan wat ik laat ontvouwen,dan wat ik nu kan zien dat er een andere tijd is aangekomen,zoals de winter ook kan laten zien,hoe de kou op kan trekken en ik een andere jas aan zou willen trekken.Vele oude jassen heb ik weg gedaan en in het rijk van fabelen heb neergelegd. Waar mijn bescheidenheid van delen ook iets anders zegt, dan wat ik had omschreven.Ik hou mij aan mijn woord en kijk in de spiegel,waarin ik zeg dat ik zo blij kan zijn met mijzelf,met de lach die verschijnt en mijzelf kan laten weten hoe het voelt om in mijn dagelijks leven te blijven ervaren,hoe het is, om mij zo te kunnen vullen in eigen verstaan.
In de belangrijkheid van delen en daar mijn blog voor gebruik, in het geventileerd ontvouwen,waar ik geen druk meer voel,maar te weten dat in het ontstaan, altijd mijzelf blijft ontmoeten, in het laten weten zoals het kan gaan, vanuit de kou een warmte kan ontstaan terwijl ik ben aan het schrijven.Terwijl als ik naar buiten kijk, ook de zon weer zie schijnen,en het mij verblijdt als ik mijzelf kan blijven vertellen geen wonderen meer verwacht,maar te blijven delen zoals het komt,daarintegen veel heb geleerd hoe mijn taal mij zo kan ontvangen in weer een volgend gedicht:
Terzijnertijd,
als alles
is beschreven, mij onderdompel
in wat ik heb verteld,
In het vermogen
van mijn delen,
in hoe het kan 
zijn,
dat in mijn zonderlinge tijd,
echt wel heeft 
bewezen,
dat het mij, van vele
dingen 
heeft bevrijd.