Welkom.

Goedemorgen lief nieuwjaar,wat een mooi welkom ga ik je geven,wat een ruimte die ik zie staan, om in het overzicht van mijn vertellen, hoe mijn taal blijft ontstaan,hoe de verfijning in de verbreding neer kan zetten en het oude jaar kan laten gaan,zoals de regen van vandaag, aan kan geven, om weg te spoelen wat niet meer raakt,wat vanuit een kijken in een open verblijven,mij een blijdschap geeft,om te weten dat mijn taal die ik beschrijf, zich aan mij heeft vast geklampt en laat weten dat ieder woord op zichzelf kan gaan staan. Omdat vanuit mijn handeling in mijn schrijven blijft ontstaan.En laat het nieuwe jaar ontvouwen zoals het komt, waar mijn vermoeden in het schrijven, in eigen vorm zal blijven,maar weet ook zeker dat het nieuwe jaar mij zal verrassen en  als een mooie vrucht open zou kunnen breken, in de wetenschap, dat wat ik beschrijf voor een nieuw segment zal wijzen, om te ervaren in het spreken en schrijven van eigen taal..
Het volwassen worden in mijn taal is  een gegeven, in de schaal van ontdekken,dat ook mijn taal volwassen kan worden,waarin mijn overtuiging in wat ik schrijf,geen enkele hang meer heeft naar een oude conditionering, die ik soms wel kan voelen,maar geen enkele functie nog heeft, om daarin te blijven zitten.Maar mijn waardigheid naar voren steekt in de moeite die ik neem, om mijn taal te laten vloeien in alles wat ik weet en niet meer hoeft te groeien, naar het lijkt, dat mijn taal die ik heb gevonden, zich verspreidt in allerhande van mijn tijd en altijd opnieuw zou kunnen beginnen.
Het welkom voelen in alles wat ik beschrijf , het nieuwe tegemoet kan treden, in het verblijf,waar de kracht van ontstaan nog beter zal gaan werken als ik schrijf vanuit mijn volwassenheid.
Ik wil het geen label geven,omdat dit niet past in het ontstaan,maar door de regels heen  kan ik bevestigen,dat mijn vrijheid die ik voel, in alles wat niet meer hoeft, maar blijft ontstaan in mijn schrijven.
Mijn welkom zegt heel veel, zet daarmee mijn deuren open,waar er geen drempels meer zijn ,maar zo zou kunnen doorlopen in de taal die mij leidt,zonder enig fatsoen, gewoon kan zeggen, dat wat mij heeft bevrijd, ook  uit kan leggen hoe te doen.Hoe te verstaan mijn eigen woorden,mijn ontvouwen in mijn eigen taal,die naar behoren steeds de mogelijkheid van ervaren, vaak naar voren schuift niets omzeilt,maar laat weten dat mijn stijl van schrijven is omarmt.
Het welkom wat ik voel is door het ontstaan van mijn schrijven.Door te blijven zien, dat mijn belichaamde taal zich kan wentelen, zoals een vis in het water,zoals een krater open springt en de lava zich kan vormen in een schrijvend beleven, in het verspreide geheel,waar ik over heen kan buigen, in het laten zien, welk een mogelijkheden er zijn in het welkom voelen, wat ik ieder dag beschrijf.