november 22, 2023

Profiel.

Ik zet de houding die ik geef in de foto van mijzelf,  het respect verdiend, in hoe ik leef ,  hoe ik wil laten zien, dat wanneer ik mijn handen vouw, zoveel vrede kan voelen,zo  mogelijk zinvol de mens begroet, met daarin  mijzelf te blijven  zien, waar het altijd zo'n indruk heeft gemaakt, als ik mijn handen kan vouwen naar de ander.De betekenis die het heeft ,maakt dat ik integer kan kijken, hoe ik in mijn schrijven kan ontvouwen,hoe mijn handen aan kunnen geven, dat het respect en trouw , in mijn gevouwen handen kunnen blijven worden gezien.Het maakt dat de stilte die ik voel, in mijn gevouwen handen, zo duidelijk en zo broos,zo kalm als ooit daar voren. Mijn gevouwen handen de eerbied diend, in wat er kan ontstaan,en mijn schrijven nu ook een gezicht laat zien, waar ik werkelijk voor sta.Mijn eerbied die ik voel, als ik mijn handen kan vouwen, zet de vorm die ik bedoel rechtstreeks naar mijn eigen profiel.Het is het ervaren wat ik laat zien,en altijd zo een afscheid zou willen nemen, van een ieder die ik ontmoet en uiteindelijk de ander zo groet, om te laten weten dat ik de ander en mijzelf dan heb gezien.Zelfs dit gebaar in mijn schrijven zich  kan laten zien om mijn foto te kunnen beschrijven waar het voor diend.
Vaak doe ik het ook naar mijzelf, om te zeggen dat de waarde die ik geef in deze houding,vanzelf ook kan ontvouwen zoals ik schrijf.
Waarin de avond is gevallen,waarin mijn taal die ik beschrijf, vanuit een diepe buiging kan vertellen waarom ik dagelijks mijn handen vouw.
Het is geen mythe of een geloof ,maar vanuit een diep respect, mijzelf hiermee ook kan vertellen, waarin ik geen woorden meer kan vinden, dan alleen mijn handen te vouwen naar mijzelf .Dan te laten zien in mijn profiel, dat door mijn schrijven, sommige gebaren ik ook nodig heb om iets aan te duiden naar mijzelf.

Geen opmerkingen:

Afgerond geheel.

Een afgerond geheel te durven voelen,waarin het afscheid die het heeft, niet het gericht zijn naar de ander,maar voor mijzelf een mooi beslu...