Kinderlijk ervaren.1

Ik merk dat ik het heerlijk vind om mij te laven in de olie van mijn kinderlijke ervaren.Waar mijn getalenteerd zijn niets heeft te maken, met een uitzonderlijk zijn.Maar dat ik laat stromen zoals het  mij soms ook brengt, in wat ik wil beschrijven,in wat er kan ontstaan als ik naar mijzelf blijf luisteren en schrijven.Na het verhaal over de Aarde en de Lucht voelde ik een liefde om te duiden dat mijn schrijven over elk wonder, die ik nu tegen kom, wil gaan gebruiken in ieder reisje die ik vertel.Vandaag voel ik  mij sterk en heel bijzonder om te weten dat ik het ben, die de benadering van ontluiken verder schuift dan wat ik kan beschrijven.Ik doe het vanuit mijn rust met een groot genoegen en betrap mijzelf, dat ik geen thema kan gebruiken in mijn wonderlijk ervaren, wanneer ik schrijf.
Het mag geen naam meer hebben,maar in het verblijf van mijn wonderlijk ervaren,nu zo luchtig blijft en weet nu zeker dat het kind in mij, daar altijd zal blijven en door mijn schrijven is gezien en niets gepland kan blijven, dan wat onderbouwen, zodat mijn Taal mijn waarheid is geworden en niets kan verstoppen wat de aandacht wil.
Het wonderlijk in wat ik schrijf is in ieder moment weer anders, waarin het kind soms ook vraagt om een lief verhaaltje,om luchtig durven te zijn en moet lachen om mijzelf, vanuit de kracht van mijn schrijven en ik daarom soms wat verfijnde zinnen zet, in het vertellen hoe water kan stromen,hoe de aarde zo belangrijk blijft,hoe de lucht ik kan drinken, waarin het vuur nog wel ontbreekt.Maar ook daar   buiten mijn eigen grens blijf vertellen, in het ontvouwen zoals het komt.En ga ik morgen weer verder, om te kijken wat er  dan weer gebeurd..