Volledigheidshalve.

Het voelt heel goed om op te ruimen in wat ik heb beschreven,het maakt  meer uit ,dan de taal die ik versta en heeft zich in mijn kern gestapeld in een mooie ruimte van creëren,omdat ik nu heel anders in mijn schrijven sta.Al wat ik heb beschreven is beklijft in wie ik ben,is naar buiten getrokken en heb weer weggegooid, vanuit een liefde, die ik nu ken, in dankbaarheid ontstegen in wat ik heb laten staan, in wat er nog gaat komen in de Taal die ik versta.
Ik laat mij leiden, wat deze tijd mij laat zien ,en niet alles hoeft te verdwijnen, dan alleen  een andere ingang  neem,zodat mijn eigen Taal weet te verschijnen in wat ik deel.De mogelijkheid van verzanden in een verleden tijd,maakt dat ik mijn eigen ruimte ben gaan  zoeken om te kijken, wat het voor mij kan gaan betekenen in wat ik tot nu toe heb laten zien.Alles kan verschijnen in wat ik heb gedaan,in wat ik heb laten ontvouwen, omdat mijn taal  zit verweven in de klank van  mijn eigen stem en daar mijn rust in heb gevonden, om ook anders te gaan delen.Mijn  schrijven anders zal gaan worden,  en voel  een hele andere orde dan in het verblijf van reiken.
Het is bijna niet te omschrijven wat ik nu ervaar,maar de draadkracht van een verblijven, krijg nu een andere laag.Daar waar de komma kon verschijnen zet ik nu een punt.. en laat verschijnen wat ik niet meer hoef te doen ,dan alleen te ervaren dat mijn volledigheid zich heeft gevormd en vanuit een acceptatie, waarin mijn meerwaarde ook laat zien, dat het genoegen in het delen,  niet alleen voor mij is bestemd,maar voor iedereen die dit wil lezen.