Bij nader inzien.

Zonder het te willen maar het langzaam binnen sluipt, in het bevinden van het naar binnen keren waarin ik dacht het over te slaan. Dat het stuk wat ik over mijn vader heb geschreven een nieuw begin blijkt te zijn, in de blinde vlek die ik vaak bij andere zag, zich nu weet om te keren naar mijzelf. Zonder het te willen geen slachtoffer ben geworden, maar een volwassen vrouw die terug wil kijken naar wat er komt en soms kan voelen dat wat er kan ontstaan mij ook verrast,maar als ik eerlijk wil blijven en verschoond van elk ervaren, dan sta ik open in het durven missen van elk verlangen en eigenlijk voor het eerst durf te laten zien,wat het heeft gedaan in al mijn schrijven en door mijn stilte juist meer ben gaan bewegen om eens te kijken wat ik wil vertellen. Vanuit geen enkel basis die ik heb gehad.Maar in de gewoonte die ik heb gevonden, mij zo heeft omarmt, dat iedere angst om gezien te worden is overstegen door te blijven posten op mijn blog en geen schaamte heb om dat te vertellen maar te doen waar ik goed in ben. Terwijl bij het stuk van mijn vergeten vader even twijfelde om dat te laten zien. Maar bij nader inzien het voor mij zo belangrijk is, wat een naar binnen keren zou kunnen betekenen en niet voor mij alleen.
Het zijn de oude stukken die door mijn stilte naar voren komen,die gezien willen worden en misschien het liefst vergeten zou kunnen zijn. Maar dan de kans ook blijft, dat in het mee sjouwen van wat oude invloeden, mijn geluk in de weg zou kunnen gaan staan en er daarom er over wil schrijven totdat het niet meer hoeft.Daarom laat zien dat in het treffen van mijn eigen momenten ook mijn ervaringen van het kind wil laten zien. Waarin ik ben gaan begrijpen hoe belangrijk het kan zijn dat in elk omarmen zo zeldzaam blijkt te zijn en juist het gevoel kan hebben dat het mij heelt en in het verder trekken van het naar binnen keren geen angst meer hoeft te hebben dat ik blijf hangen in een vroeger moment.Maar juist door te schrijven en spreken mij de overwinnig geeft om te blijven delen wat ik wil. Om te willen ervaren mijn kwetsbare kant, mijn opgelopen trauma's, in mijn eigen wijsheid heb omgebogen en in mijn schrijven niet alleen laat weten wat ik kan, maar ook wat mij is overkomen...✍.
Anna.💚