Stil van binnen.

Zo stil van binnen,zo bewust mijn ervaren is neergezet,en moet bekennen dat wat ik vanochtend had geschreven eindelijk naar buiten is gekomen en nu in een stilte  gevallen ben  .Alsof ik een prachtig boek heb uitgelezen ,zoals in iedere ontmoeting,mij stiller heeft gemaakt.Dat wat mij is overkomen, misschien nu pas kan voelen wat het met mij heeft gedaan.Ik leg mijn hoofd op een kussen en heb een brandend gevoel in mijn lijf, waarin ik nu begrijp,dat elke intense ontmoeting mij terug kan brengen naar mijzelf.Ik leg mijn handen in mijn schoot en vouw ze zachtjes in elkaar.Laat het tot mij doordringen, dat wat is geweest een plekje zoek om te integreren. Maar ook weet dat de tijd die ik kan nemen,zo vanzelf is gegaan en mij deze belichaming heeft gegeven.Mij heeft laten zien,dat wat ik beschrijf,mijn eigen verantwoording in kan nemen.Elk punt die ik beschrijf,  een erkennen krijgt,hoe mijn leven is verlopen en steeds meer begrijp, dat als ik spreek vanuit mijn belichaming, soms iets kan ontstaan waar ik misschien nu pas aan toe  gekomen ben.
Dan mijn lieve stilte voel en weet te omarmen waar ik zo bang voor was.Maar zodra ik het kan beschrijven in het overlezen van mijzelf,dan in het raken welk een kern naar voren komt.Niet altijddurende een maat aangeeft,maar in het schromelijk benaderen altijd achteraf  kan voelen wat het met mij heeft gedaan.
Lieve Anna,zo heet mijn blog en begrijp steeds beter waarom ik dat heb laten ontstaan,dat in elk bewegen van mijn taal,soms de reis kan maken vanuit een vergeten hoek.Waar de spinsels van gisteren vandaag weer anders zijn.Waar het vlak gelegen land de zin van mijn schrijven heeft bepaald.Waarin soms een zonsverduistering laat zien,  dat in het overspoelen wat er kan gebeuren als ik mijzelf terug kan vinden terwijl ik schrijf.
Lieve Anna,welk een relaas ik ook schrijf,mij vaker gelukkig maakt,maar soms ook wordt bedolven  door mijn verleden die dan vraagt om daar over te schrijven.Het fijne is nu wel dat ik het niet binnen hoeft te houden,geen schaamte voel of een terug trekken in mijn schulp,maar blijf delen naar mijzelf.In de liefde die ik voel,en de lieve Anna weet te bedanken. Dat in elke belichaming die ik voel,  heb te danken, dat ik heb begrepen wat belichaamde taal kan doen.
Stil van binnen zo geruisloos het kan zijn,zo blij om te weten dat ik dit naar mijzelf steeds schrijf.
Anna.💜.