Het gaat niet om de prikkels en ligt niet klaar om zomaar te kunnen ervaren.De ezelsoren die het heeft gekregen in de termen die ik steeds gebruik. In alle pogingen die zijn gemaakt, in alles wat ik van mijzelf heb kunnen lezen, zich al die tijd heeft geopenbaard.Te lopen langs de randen in de zomen die zijn gelegd,de voorspoed die het heeft gekregen,de nasmaak die het krijgt. In al mijn overwinnen in de uitdaging die ik zag,nu als mijn werkelijkheid kan beschouwen,als een doorgewinterd feit,dat in mijn dagelijks delen zich alleen kan wenden,dat in elk besluit die ik kan nemen eigenlijk de aandacht naar mijzelf is geweest.Geen uitgesproken mening,maar te ervaren terwijl ik schrijf,terwijl ik zie dat in al mijn openbreken, in alles wat ik heb laten zien, eigenlijk het topje van een ijsberg is geweest.Langzaam laat ik iets smelten zoals een besneeuwde berg kan laten zien.Mij krachtig kan voelen zoals de aarde waar ik op sta. Allles heb weten te omarmen,veel heb toegestaan om te blijven luisteren wat ik vertel. Wat ik heb weten om te buigen naar mijzelf.Vaak verbaast kon zijn in wat ik schreef,maar door mijn vasthoudendheid en eerlijk durven zijn naar mijzelf, geen enkel therapie mij daar in zou kunnen helpen.Dan te blijven luisteren in het schrijvend beleven,ik het iedereen aan zou raden om dat te doen.Meer kan ik niet doen,meer is ook niet nodig, nu ik weet, dat geen enkele psycholoog of psychiater dit heeft ervaren met zichzelf. Heeft terug kunnen vinden in de gesprekken met zijn of haar cliënt.Iets te doorbreken,iets te laten zien, dat in al mijn vele jaren van schrijven heb kunnen laten zien,dat er geen geheimen meer hoeven te zijn.Dat de pijn die ik dacht te hebben kunt bespreken met mijzelf.Kunnen kiezen dat in elk gevoel die er mag zijn, vaak als ik durf te spreken met mijzelf opgelost voor handen heeft gelegen.Uitgekristaleerd kunt gaan lezen van de hoed en de rand,van het wezenlijk durven ondernemen wat er tevoorschijn komt.Dat alles wat ik toe heb gelaten,alles tot een helderheid heeft gebracht, in al mijn spreken en schrijven iets heeft weerlegt. Aan mij heeft laten zien dat mijn bedreven wijsheid in mijn beschreven ervaren,steeds als een vernieuwing heeft laten zien. Mijn intelligentie zich heeft onvouwd in de woorden die ik gebruik.Naar een belichaming heeft gebracht,naar de zelfkennis die ik draag en in de uitwisseling niets meer vraagt dan in het overkomen, in het uiten van elk moment,mij zover heeft gebracht om mijn stilte te kunnen ervaren.In elk antwoord die ik aan mijzelf heb gegeven,elk verslag mij helder heeft gemaakt en in elk onderdeel waar ik over sprak,ook heeft kunnen raken, heeft laten zien, als ik mijn aandacht naar mijzelf toe kan brengen,nergens nog een plaatje op kan plakken,maar te durven ervaren wat ik aan mijzelf vertel.
Anna.💚.
juni 03, 2025
Durven ervaren.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Het geluk.
Het is met niets te vergelijken,het heeft geen status of een rol.Het plakt niet aan mijn vingers en laat geen gaten door.Het heeft zich ver...
-
Het nieuws wat het kan geven,waarin ik proef, hoe de simpelheid van schrijven, voldoet om te blijven ervaren, dat elke lijn die ik kan ontvo...
-
Het is geen keuze die ik maak,maar een natuurlijk ontvouwen die erover waakt, dat als de tijd is gekomen om te overwegen zoals ik schrijf ,...
-
Zo verhelderend in wat er staat ,zo vast als houten balken, die onverlaat zich kruisen boven mijn hoofd, waarin ik heb leren buigen voor de...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten