De sprong.

De sprong die ik kan wagen,zoals in een circus is te zien,van de ene  naar de andere kant kan gaan slingeren en mij laat vangen door een net,op kan springen in een duet,over een rand kan springen vanuit de beweging die ik maak, voorover kan buigen naar het publiek,applaus kan horen,maar het daar uiteindelijk niet voor doe.Het bezig zijn in het tonen,eigenlijk het voorbeeld wilt zijn,dat in al het belonen uiteindelijk geen publiek nodig hoeft te zijn.Maar steeds kan voelen,hoe intens mijn woorden kunnen blijven hangen in een mooie stroom.Dat in elke voorziening de  indruk krijgt, dat in het beleven van mijn schrijven,wordt doordrongen van het feit, dat in het samenstellen van mijn taal, de doorslag zou kunnen geven om de sprong te gaan maken, veel te groot zou kunnen zijn om het nog te volgen in het redden van een toegankelijkheid Dat het nodig hebben in wat het kan geven,wat een condionering heeft gedaan en daar nooit echt los van komen als ik niet mijzelf ook spreek. Om te zien wat in feite in zichzelf is vertegenwoordigd. Vanuit het kinderlijk innemen dat iets bestaat,kan ik mij neerleggen bij het feit,dat mijn kern die ik kan voelen, mij daarin zoveel heeft gegeven en bevrijd.Heeft laten zien dat door te spreken met de taal die kan ontstaan, nergens ligt opgeslagen in mijn brein,maar door te spreken met mijzelf ,dan de taal  buiten mijn huid kan treden en niets kan dragen wat er wordt gelezen,maar juist door eigen taal te gaan ontdekken.Door te spreken met mijzelf.Het  laten ontstaan in eigen taal heeft daar ook mee te maken,dat bij het neerleggen wat ik lees een ander voeding geeft en mijzelf zou kunnen horen,met de stem die ik heb,altijd in eigen vermogen kan worden omgezet.Geen enkel boek mij nog bevredigd.Maar de dans van mijn leven is te vinden, wat ik naar mijzelf schrijf,en eigenlijk altijd  heb geweten dat waar ik over schrijf, wat dieper zou kunnen raken. De springende letters te kunnen vangen in eigen schoot en dan het verhaal blijft vertellen in het bewogen zijn.Zonder  enig leed,maar verfrissend in  eigen waarheid kan blijven  staan. Mijzelf de weg kan wijzen, wat het scheelt, dat in de toegankelijk die het heeft in het blijven ontvouwen,  dat wanneer ik spreek, dan pas mijn eigen taal kan laten ontstaan. De toegankelijkheid die het kan hebben soms wat teksten weer weg kan halen,omdat ik niemand wil kwetsen,en in de toegankelijkheid wil blijven hoe eigen taal kan ontstaan.
Anna.💚.