Trillend blad.

Het ligt als een trillend blad, dat verschoven lijkt naar mijn voeten,waarnaar ik buk en ook zie dat het nodig hebben zo weinig past in de betekenis die het kan krijgen.Geen enkele voorspoed draagt om de waarde die het krijgt op gelijke voet te willen stellen.De dromerigheid die ik kan hebben,mij veel lichter heeft gemaakt,veel meer dat een eigen besef, zoveel schoonheid blijft tonen,zo intressant blijkt te zijn,dat in mijn delen in elke oorspronkelijkheid, geplaatst kan worden.Gemerkt met eigen label en daar mijn vrijheid in kan voelen,in elke toon de inhoudt weet te zuiveren en kan zijn, dat in het beloop van mijn schrijven dat het alleen door mij kan ontstaan.Niets liever had gewild om er een bekendheid aan te geven,maar heb begrepen dat in al mijn begeren iets anders is ontstaan.Mijn poëzie die ik blijf voelen,meer te gaan waarderen dan wat er nu al kan ontstaan.In de gloiing van mijn leven het trillend blad aan kan geven, waar ik kan strooien over het land van vreemde,van een volstaan dat mijn eigen inbreng iets anders kan brengen dan hoe het tot nu toe is gegaan,De gloiing die het kan krijgen, soms door een enkele beweging kan blijven zien,dat in hetzelfde zou kunnen gebeuren als ik mij zou laten gaan, zonder schroom kan blijven vertalen wat het kan betekenen om zo met mijzelf om te blijven gaan.
Anna.🙏.