Het is de kracht van stilte die mij heeft overtuigd dat het soms anders kan vallen waar naar verluid, in de zinnen die ik schrijf, in al mijn handelen zich voort stuwd naar een kant waar ik niets liever zou willen, dat het ontstaan in wat ik schrijf soms een verandering zou kunnen zijn van het kijken hoe het is. In een gebied wat zo doorzichtig bleek te zijn en zo dun in het beleven,dat waarschijnlijk door de stilte alleen, in feite niets af kan dwingen,dan alleen te staan in wat ik schrijf en aan mijzelf laat weten dat de moed die ik voel,de kracht van delen,in het zuiveren van een geheel, die ook wel een vernieuwing kan zijn.
De troost die ik voel,die in een zachte wind een verkoeling kan geven,langs elk idee blijft zweven, zachtjes mijn stilte vooruit kan schuiven naar een gebied, waar elk geluid zo binnen kan komen en in de gaten krijg, dat dit de verfijning is die gaat komen.
In het weten te ontsluieren waar mijn stroom die ik heb, naar voren blijft komen,wil zien dat er een stilte is die kan spreken,die kan bewegen als een mooie dans en iedere kans ook heeft gegrepen om te gaan transformeren, dat in elk verstaan ik heb moeten leren om hier mee om te gaan.
Niet alleen mijn zachte kant heeft laten zien,maar ook het mededogen naar elk gebied waarin ik dacht te zijn.Waarin de weken delen zo wonderlijk kunnen staan,waar de meeste niet stil bij durven staan,dat wanneer de stilte vraagt om te gaan luisteren in wat er is,en er altijd kan zijn.Alle drama's die ik zie daar niets meer in herken,dan alleen te zijn in de woorden die komen en vanzelf ontstaan.Geen focus hoeft te hebben,maar eenvoudig te zijn in mijn ontvouwen.Hoe simpel zoals ik het vertel,geen bonkend hoofd hoeft te hebben,geen zweverij, maar een delen in elk moment. Wat mijn stilte laat weten,dat wanneer ik schrijf,altijd weer terug kan komen bij mij eigen thuis. Als ik over een stilte spreek,mij weet te ontwaken in wat ik deel,voor mij heel bijzonder zal blijven en over kan lezen als ik het voorlees aan mijzelf.En altijd blijf ervaren in wat ik vertel,mijn zachte stilte,die over is gegaan naar de mooie verfijning die kan ontstaan.😇.
december 16, 2024
Sprekende Stilte.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Afgerond geheel.
Een afgerond geheel te durven voelen,waarin het afscheid die het heeft, niet het gericht zijn naar de ander,maar voor mijzelf een mooi beslu...
-
Het is geen keuze die ik maak,maar een natuurlijk ontvouwen die erover waakt, dat als de tijd is gekomen om te overwegen zoals ik schrijf ,...
-
De belangrijkheid in al mijn duiden,in al wat er nog kan zijn,in al wat ik laat gebeuren hoe belangrijk het blijft,dat het veronderstelde di...
-
Mijn andere blog is ook te lezen(Natuurlijkheid),vanuit een switch die ik heb willen maken ,maar er achter kom om niets meer belangrijker t...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten