Zachte stemming.

Geen enkel verwijzing nog doet gelden,dan mijn lieve schat te benaderen op dit moment.Na een kleine omzwerving op mijn andere blog, waar ik iets laat zien aan eigenlijk de ander.Maar zodra ik op deze blog schrijf, er iets gebeurd naar mijzelf.Dan zit ik stil en voel mijn adem,dan klopt mijn hart in de spiegel waarin ik kijk,dan zie ik een een trotse vrouw met een fijne intelligentie,die als lieve schat wordt beschouwd.Ik kijk wat langer in mijn ogen en zie de  liefde die ik heb,ik wrijf wat over mijn wangen,en zie het verschil dat mijn bevrijding in mijn vertellen zoveel kanten heeft.Zoveel in de handeling die ik zet,kan verschillen als ik werkelijk naar mijzelf schrijf en spreek.Naar de volheid van beleven mijn betovering heeft,mijn eigen wijze van schrijven en mij daar heel gelukkig in voel.Inmiddels wat besluiten heb genomen naar mijzelf en uiteindelijk deze blog toch blijft gebruiken, om de benadering die het heeft,voor mij een belangrijke betekenis kan hebben.Bij iedere tik die ik zet ,buig ik wat voorover,niet alleen naar mijzelf, maar wat ik heb ontdekt, dat mijn passie die ik heb, ook zo wil beschrijven.In het scheurtje wat ik zag een snede bleek te zijn het dicht kon branden in de zorg die ik had en nu kan blijven bij mijn lieve schat.Waar mijn zachte woorden een betekenis heeft, een mooi fenomeen waarin ik mijzelf steeds weer de kans ook geeft om mee te veranderen.Het deugzame in wat ik ken en in mijn spreken heb ontdekt,dat in de momenten dat ik schrijf,mij zoveel kan vertellen,mij in een zachte stemming zet,mij stil laat zijn,mij heeft laten zien dat de taal die ik beschrijf alleen kan dienen naar wie ik denk te zijn.Niets is zeker,niets hangt af van geen enkele reden,maar  weet nu wel, dat wanneer ik kijk naar de warmte, waar de bron naar voren komt,waar een ontvangen van ieder woord zo gevoeld kan worden.Zo in het ervaren zet,geen poging weet te voelen,geen onverwachts moment maar gewoon te schrijven naar mijzelf.