Onder mijn huid.

Onder mijn huid  in mijn ervaren, dat mijn werkelijkheid op iets anders stuit.In het beleven van een inhoudt,waarin ik niemand wil kwetsen,waarin ik niemand naar beneden haal, omdat ik weet wat het doet om jezelf op deze manier  goed te willen voelen.Jezelf groter te  maken,jezelf boven andere te plaatsen,en niet goed weet in welk hoedanigheid  een te groot ego het kan hebben.Zo groot willen zijn, de impact heeft. Wat er ook word beweerd niets leert om mij in te houden wat er leeft onder mijn huid.Onder mijn huid is te verstaan in het keren van mijn  kijken, in de volledigheid van durven schrijven waar ik mij bevind.Niet altijd vanuit een begrip kan schrijven, omdat de bezieling die ik heb ,onder mijn huid is gaan zitten en dan voel dat mijn rechtschapenheid van delen soms aangeraakt kan worden. Door wat ik soms zie hoe de kleine dingen onder mijn huid zijn blijven hangen en als een puzzel ik nu voel om mij te uiten zoals ik wil. Geen vlinder hoeft te wezen,geen gevoelig mens, maar een verontwaardiging te durven uiten, als ik zie hoe de daadkracht van een ander helemaal niet in mijn wereld past.Als ik zie hoe een arrogantie de overhand neemt.En dan besef, waar ik jaren in heb vertoefd,niets afdoet aan het feit wat er onder mijn huid is gaan zitten.
Onder mijn huid wanneer ik het vastpak, ook kan voelen hoe verbonden ik kan zijn met diegeen die worsteld om een plekje, om zichzelf te kunnen zijn.Onder mijn huid eindelijk kan laten zien waar ik voor sta,dat  alleen in de liefde kan kijken en accepteren dat wij allemaal anders zijn.Dat niemand kan bepalen wat jij zou moeten doen,niemand de macht kan hebben om te zeggen dat jij de enigste bent die iets weet.Iedereen heeft zijn of haar eigen kwaliteiten, in het beschrijven naar wat ik weet,en getriggerd kan worden door een of andere idee,en dan onder mijn huid is gaan zitten waar ik nu over schrijf.Het is de tijd van bekennen, zodat het onder mijn huid verdwijnt,zodat de rechtschapenheid die ik kan voelen, naar voren treedt en mij meeneemt naar de overtolligheid van mijn delen en kan zien, hoe de bevrijding die het geeft mij in zuiverheid laat zetten. dat wat onder mijn huid is gaan zitten nu is getransformeerd. Zoals een bloem zich weet te openen,zoals een poëzie kan ontstaan,zoals de hoop die ik kan hebben, de verijkking blijf voelen, verder kan gaan, in de waarde die ik heb, in het geloof naar mijzelf,dat wat ik ook ervaar, het niet meer onder mijn huid kan gaan zitten...💜