Soms in een moment laat blijken,dat mijn betreden in een nieuw gebied en alle andere dagen weg laat vallen, niet meer een functie zou kunnen hebben dan in het moment dat ik schrijf.De functie van mijn vertellen een ander doel heeft vastgelegd,om te gaan kijken dat de weelde waar ik over spreek, ook heeft te maken met mijn eigen systeem waarin ik zit.Wat mij soms doet vermoeden om iets te doorbreken in wat het geeft, om bij de wortels aan te pakken,om te zien dat in al mijn delen een zorgvuldigheid blijft ontstaan.Een mening kan hebben en zich terug betaald in hoe het kan voelen als ik er toe bereid ben om te blijven vertellen.In feite mijn eigen klankbord ben,een goede vriendschap met mijzelf is geschapen en dat het doet lijken dat de functie die dit heeft,het nodig hebben van andere steeds meer wegvalt,steeds meer laat zien, waarin een verleden is verwerkt en niet meer nodig is om te voelen en alles een andere richting op wil gaan.Het ook geen functie meer kan hebben dan alleen in dit moment te staan en dan gaan ervaren welk een functie het nog zou kunnen hebben. Zoals ik heb beschreven en heb laten ontstaan.Heb gelezen en gevoelt in het mystieke wat het kan hebben, in de ontspanning die het geeft, in de functie die het het heeft en kan hebben als ik mijzelf ook lees.Als ik mij richt naar de wortels die ik heb, zich kunnen spreiden, waar het wil zijn.En ben aan het kijken welke functie het nog zou kunnen hebben voor mij alleen en ook steeds meer kan voelen,dat in het geven van mijn aandacht een andere vorm aanneemt,een ander besef van schrijven,waarin ik meen, dat het voor mij een functie moet hebben,een lach met een traan,een enkele handreiking niet genoeg blijkt te zijn,waarin ik kan voelen dat een functie in wat het krijgt, mij ook zou mogen dienen.Het is een losstaand feit, wat ik nu besef, in al mijn delen niet meer is dan een contact te maken met mijzelf.
Omdat de neiging die ik heb, om weg te halen, wat in feite er niet meer toe doet en te gaan ervaren, wat belangrijk zou kunnen zijn om toch mijzelf te laten zien,te laten weten aan diegene die ik in feite helemaal niet ken. Geneigd ben om mij terug te trekken,om alles in een concept te zetten,en niets meer aan de wereld wil laten zien.Wil laten weten waar mijn wortels vanuit een schrijven ook een functie krijgt,een ruimte die geschikt is om te delen,om dan te zien dat het een functie heeft of kan krijgen.Niet alleen de functie krijgt maar ook kan laten weten hoe vorstelijk het kan voelen wanneer mij echte delen een stilte bleek te zijn,een metamorfose in mijn taal,in mijn geduldig zijn van het kunnen weten, welk een functie het nog kan hebben dan alleen voor mij.Mij wel degelijk bewust ben dat wanneer ik schrijf, niet meer zit te kijken hoeveel mensen dit lezen.Hoeveel waarde ik daaraan hecht,omdat mijn vreze voor een vinkje mij iets anders verteld,eigenlijk de aandacht wilt hebben die ik in feite aan mijzelf steeds geef.Het niet gecompliceerder wil maken in een besluit die ik neem ,omdat de functie die voor mij doet gelden ik weer wil voelen terwijl ik naar mijzelf schrijf en deel.Niet afhankelijk ben van wie dit leest,maar mijzelf in acht wil nemen om te kijken of dit nog voor mij nog een functie heeft.Het is een handeling die iets vraagt en wil gaan kijken hoe hier mee om te gaan. Vanuit het besef dat als ik aan kan voelen dat de functie die ik dacht te hebben ineens iets anders laat zien. Per dag kan laten weten hoe het voelt om in het schrijven en spreken in de openbaarheid van delen mijn schrijven per dag wat langer maak. De volgende dag weer weg kan halen omdat het is geweest.Om wat gisteren de aandacht vroeg vandaag niet meer aan de orde is. Vanaf de volgende maand een andere ingang zal nemen,neer kan zetten in een concept en daarin terug kan blikken, weg kan halen, wat niets meer heeft te maken met het volgend moment.En in feite alleen dat alleen wil laten zien.
Wanneer ik weer de functie kan ervaren,wat voor mij heel belangrijk blijft, in het delen zoals ik heb gedaan,nu op mijn eigen manier verder weet te gaan en per dag gaan kijken wat ik post en het voor mijzelf ga houden ,wat ik allemaal heb weten te omarmen in het moment dat ik schrijf.Voor mij deze functie moet blijven in alles wat er kan ontstaan.
november 29, 2024
Functie
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Afgerond geheel.
Een afgerond geheel te durven voelen,waarin het afscheid die het heeft, niet het gericht zijn naar de ander,maar voor mijzelf een mooi beslu...
-
Het is geen keuze die ik maak,maar een natuurlijk ontvouwen die erover waakt, dat als de tijd is gekomen om te overwegen zoals ik schrijf ,...
-
De belangrijkheid in al mijn duiden,in al wat er nog kan zijn,in al wat ik laat gebeuren hoe belangrijk het blijft,dat het veronderstelde di...
-
Mijn andere blog is ook te lezen(Natuurlijkheid),vanuit een switch die ik heb willen maken ,maar er achter kom om niets meer belangrijker t...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten