De inschatting die ik maak,in alle fouten die ik heb gevoelt, nu om zijn geslagen naar elk erkennen, dat in het menselijk aspect een duurzaamheid heeft gekregen.In elk vormend bewijs alleen maar heb gestreden voor een beter leven en mij heb laten gelden via mijn schrijvend beleven. Maar nooit bij mij op is gekomen om mensen te kwetsen,om te wijzen in het tekort,altijd de schuld of wat het mocht wezen bij mijzelf heb neergelegd.Mij nooit echt een slachtoffer heb gevoeld, maar altijd als nooit belangrijk heb gevoelt,altijd weg werd geschoven als een zondig kind en pas achteraf heb begrepen wat ik had meegenomen uit dat gezin.Om dat te herstellen en nu op een leeftijd ben gekomen, door de rust en tevreden zijn,eindelijk een ruimte is gekomen door te accepteren wat het met mij heeft gedaan.
Uiteindelijk heb ik daar mijn kracht uit kunnen putten in het wezenlijk durven zijn, dat zodra ik de regie over mijn eigen leven heb genomen veel volstaat en ik mijn eigen engel ben geworden om te schrijven zoals het komt. Om te ervaren dat in al wat tot mij is gekomen te gaan realiseren hoe het voelt dat in het schrijvend beleven iets neer blijf zetten en mij nog aan weinig dingen stoor.
Het uit- kristalliseren wat ik heb gedaan, mij naar lichtere plekken heeft gebracht,naar mijn kern van dragen dat in de woorden die ik gebruik, mij regelrecht kon helen en zoals ik al eerder beschreef het een belichaming heeft gevonden. Niet altijd hoeft te ervaren dat het zo is,maar door toedoen van beleven, waarschijnlijk op een punt ben gekomen om dat niet meer te hoeven doen. Maar in elke schemering die het kan geven, het erom vraagt om het plezier wat ik blijf voelen steeds belangrijker wordt. Door schade en schande mijn wijsheid is gegroeid, mijn vermogen in mijn schrijven misschien wel onbedoeld veel langer is geworden wat ik nu kan zien.
Heel vaak heb gedacht dat dit het laatste was wat ik deelde,maar op een of andere manier in de passie die ik voel, nu kan accepteren dat het mijn ding is gebleken en het op deze manier zou kunnen blijven doen. Maar ook weet dat alles zou kunnen veranderen,alles in een ander perpectief zou kunnen zetten, door een ander ervaren waarvan ik weet dat mijn belichaming hetzelfde zou kunnen blijven. Misschien zou kunnen verdwijnen en dan ook voel zonder enige verwachting mijn eigen waarheid in een verhaallijn terug zou kunnen keren, in elke ontmoeting met mijzelf....✍,
Anna.💚.
oktober 11, 2025
Terugkerend perspectief.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Terugkerend perspectief.
De inschatting die ik maak,in alle fouten die ik heb gevoelt, nu om zijn geslagen naar elk erkennen, dat in het menselijk aspect een duurzaa...
-
Het nieuws wat het kan geven,waarin ik proef, hoe de simpelheid van schrijven, voldoet om te blijven ervaren, dat elke lijn die ik kan ontvo...
-
Ik huil om te voelen, hoe het kan zijn om te kunnen huilen, om wat andere niet kunnen geven,in wat ik kan laten zien, dat in het overmatig o...
-
Als het door zou kunnen dringen dat de taal die ik laat zien,zo wonderlijk zich laat ontvouwen.Zoals een kelk van elke bloem langzaam open k...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten