De verleiding die het gaf om vanuit mijn goedheid te kunnen reageren,mijn ongeloof naar wat er gebeurd als iemand tegen mij staat te schreeuwen en zijn frustratie op mij projecteerde in het moment, dat ik waarschijnlijk moet leren, dat niet iedereen op een belangstelling wacht. In de aandacht die ik gaf mij terug moest trekken door de belangstelling die ik gaf. als reactie die er was, door ben gelopen en alleen maar kan zeggen, dat ik dan ook klaar ben met vragen en dat een goed bedoelde vraag als mokerslag neer was gekomen en blijkbaar een negeren van deze begroeting over kan slaan.
Deze wijze van communiceren langs mij heen laat gaan en zelfs niet als een belediging kan voelen, maar ook weet hoe opgefokt een mens kan zijn .Hoe in het projecteren het dwaze geluid wat ik hoorde aan mij voorbij liet gaan.Niet meer de moeite hoeft te doen om vriendelijk te blijven, maar in het negeren eindelijk mijn stilte kan ontstaan. Waarin ik verbaasd kan blijven en soms wat schrijven ook weer weg kan halen dat in het openstellen van mijn stilte, mijn eigen geheim zal blijven waarin ik met niemand rekening hoeft te houden. Maar de belangstelling die ik heb, voor mijzelf te bewaren en dat wat ik over mijn stilte schreef ,wil gaan koesteren onder mijn huid. Dat wat ik deel wat voorzichtiger kan zijn en milder mijn wezenlijke stilte voor mijzelf ga houden. Dat wat ik belangrijk vindt om te delen altijd is gekomen vanuit het vertrouwen naar mijzelf.
Alleen de behoefte nog voel om verder anders uit te gaan breiden, wat het voor mij zou kunnen betekenen, waarin ik weet wat wijsheid kan betekenen, wat liefdevol zou kunnen zijn, dat in elk vergeven soms een kant aanraakt die in het uitzonderlijk beschrijven een keuzevrijheid zou kunnen geven. Dat als ik stiller kan zijn en liefdevol mij blijf uiten, misschien wel het belangrijkste blijft,om te blijven ervaren, dat mijn goedheid die ik heb, niet af laat pakken door een projectie van een ander. Even mijn keuzevrijheid was vergeten, even mij heb laten gaan, wat het kan doen als iemand tegen mij staat te schreeuwen en in de oplossing van mijn schrijven, ook heb kunnen delen hoe iets anders kan ontstaan...✍.
Anna.✨.💚.
oktober 05, 2025
Keuzevrijheid.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Keuzevrijheid.
De verleiding die het gaf om vanuit mijn goedheid te kunnen reageren,mijn ongeloof naar wat er gebeurd als iemand tegen mij staat te schreeu...
-
Het nieuws wat het kan geven,waarin ik proef, hoe de simpelheid van schrijven, voldoet om te blijven ervaren, dat elke lijn die ik kan ontvo...
-
Ik huil om te voelen, hoe het kan zijn om te kunnen huilen, om wat andere niet kunnen geven,in wat ik kan laten zien, dat in het overmatig o...
-
Als het door zou kunnen dringen dat de taal die ik laat zien,zo wonderlijk zich laat ontvouwen.Zoals een kelk van elke bloem langzaam open k...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten