Inmiddels zoveel ben gaan begrijpen,terwijl mijn volwaardigheid mijn eigen vorm heeft aangenomen. Om mij neer te leggen in het begrip,dat wat ik doe en aan mijzelf blijf vertellen, dat het nu werkelijk mijn eigen zingeving is, die alleen voor mij zal gelden.Inmiddels heb begrepen waarin ik mijn hand heb uitgereikt, in een veronderstellen, dat wat ik doe, in de verhalen die ik vertel in feie heb willen laten zien dat het alleen mij heeft geholpen om te gaan ontdekken in het toelaten van zoveel stof. Alleen maar is om de dingen die zijn gezegd en beschreven eigenhandig als heel natuurlijk heb laten ontvouwen op mijn blog.Het gezuiverd zijn van oude beelden,in het omkeren van elk blad,alle vragen die ik kan stellen, in eigen gemak heb weten om te zetten in mijn eigen dialoog.Dat in het vertrouwen naar mijzelf,in de weg die ik zelf heb verkozen, niet op kan leggen wat een ander zou moeten doen.Wat ik meer ben gaan begrijpen dat in het ondervinden van een vriendschap een contact wil voelen, er alleen een contact kan zijn,wanneer de ander werkeljk met zichzelf in contact kan blijven staan.En begrijp dat wij allemaal anders zijn,en iedereen zijn of haar eigen weg bepaald, dat in het begrijpen van mijzelf daar de sleutel is gaan liggen van al wat ik heb laten zien en liet ontstaan.Van al wat ik nu laat liggen en niet meer belangrijk maak en in elk contrast weer zou kunnen geven.Dat als ik schrijf en aan mijzelf mee kan delen,niet vanuit een verleden schrijf, maar het heden de kans steeds krijgt, in het vernieuwde een eigen vorm neerlegt,waarin ik zelf kan kiezen,of het er toe doet.Bij elke vorm die is neergezet, mij zo onafhankelijk heeft gemaakt,zo thuis kan voelen in wat ikzelf heb opgebouwd en neergezet.Dat in het kijken naar een ander, ben gaan begrijpen dat ik geen enkel bevestiging nodig heb,dan alleen te laten stromen en mee te gaan in elke vloed die kan komen.In elke uitleg naar mijzelf,daar mijn winst van begrijpen is gaan liggen. In elke uitleg die ik geef,waar soms mijn stilte het kan winnen. Om te ervaren dat wat ik beschrijf zo bij mij is gaan horen.Zoals een zachte klank in het reiken naar mijn eigen natuurlijkheid, nu is gebleken dat in het verstaan,in het blijven ervaren wat het kan doen. Mij deze rijkdom heeft gegeven en blijkbaar volstaat. Iedere dag wat ik aan mijzelf kan laten weten, in de padstelling die ik heb, om te gaan begrijpen, dat het mij heeft geholpen, om stil te kunnen staan, dat wat mij laat bewegen door mijn eigen ontvouwen, in mijn eigen padstelling ben gekomen waarin ik alles kan laten ontstaan.
Anna.💚.
mei 28, 2025
Padstelling.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
In staat zijn.
Het terug geslagen beeld,wat soms wankel heeft staan te dreigen, in het omvallen wat het deed, in alle brokstukken nu een ander mozaïek heef...
-
Het nieuws wat het kan geven,waarin ik proef, hoe de simpelheid van schrijven, voldoet om te blijven ervaren, dat elke lijn die ik kan ontvo...
-
Het is geen keuze die ik maak,maar een natuurlijk ontvouwen die erover waakt, dat als de tijd is gekomen om te overwegen zoals ik schrijf ,...
-
Zo verhelderend in wat er staat ,zo vast als houten balken, die onverlaat zich kruisen boven mijn hoofd, waarin ik heb leren buigen voor de...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten