Het schromelijk
erkenen,in het herkenen
wat ik beschrijf.
Mijn begaafdheid
in een delen, een openbloeien krijgt.
Vanuit een vernieuwde tijd,
in het vinden
van het licht.
Te laten gebeuren,
in het schitteren, op dit beshreven blad.
De weergave kan hebben,
om de rust te ervaren,
die dan kan ontstaan.
Anna.💗.
december 25, 2024
Rust.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Kinderrijk.
Wat zijn wijze woorden,welk boek zou ik kunnen lezen en dan iets herken.Welke hand kan ik geven als ik iemand in de ogen kijk,als ik zou ku...
-
Het nieuws wat het kan geven,waarin ik proef, hoe de simpelheid van schrijven, voldoet om te blijven ervaren, dat elke lijn die ik kan ontvo...
-
Het is geen keuze die ik maak,maar een natuurlijk ontvouwen die erover waakt, dat als de tijd is gekomen om te overwegen zoals ik schrijf ,...
-
Zo verhelderend in wat er staat ,zo vast als houten balken, die onverlaat zich kruisen boven mijn hoofd, waarin ik heb leren buigen voor de...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten